1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1002
Okunma
Ben bir bahçivanım
Bahçesinde umut,yüreğinde çaresizlik sana tutunan...
Ama topraksızım sevgili;
İklimsizim
Sen gitti gideli küskünüm çiçeklerime
Büyüyen her çiçeğin boynu bükük
Hatırla;sen bir kış mevsiminde bulmuştun beni
Boynum bükük ama yüreğimde umutla
Baharı avuçlarına aldığında getirmiştin bana...
Oysa şimdi kış mevsiminde bile açmıyor çiçeklerim
Ben senin toprağına muhtaç,
İklimine köleyim
Ben sana mecburum
El açtım kapında!
Unuttun mu?
Ben bir bahçivanım
Kışa hazırlıyorum çiçeklerimi
Ve umut katıyorum tohumlarına ’çaresiz bir yürekle’
Ve şimdi yoksun sen
Bahçemin nazlı yoksulluğunda
Oysa ben topraksız
Avuçlarımda kalan tohumlar
Yüreğimde kış yalnızım,benliğimde ’’yokluğunla’’...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz