Her düştüğünde ellerinden tutup kaldırdığım için mi
Hatalarınla yıkılmayacağıma olan inancın?

Kendime ışık bulamazken yolunu aydınlattığım için mi
insafsızca gözlerimi kapayışların?

Senin yarınların mutlu olsun diye
bugünümden vazgeçtiğim için mi
Dünün kadar değerimin olmayışı?

Yaralarının acısından sevemiyorken sen
Kendim yara alıp seni sardığım için mi
Canımın olmadığına inancın?

Yüreğinde küçücük bir oda ayırmazken bana
seni sarayıma kral yaptığım için mi
beni kapılarda bırakışların?

Umut etmek yaşamama tek sebep,
Ve umutlarım bir tek sana olduğu için mi
Umutlarımı kırmaların?

Sen ihanetlerin en büyüğünü yaparken
gözlerimi kapadığım için mi
beni kör saydın?

Başkalarına konuşurken sen,bir tek bana susuyorken
Sessizliğini bile sevdiğim için mi
beni sağır sandın?

Ya da sen gerçekten yoktun da
Ben seni hayallerimle mi yaşattım?

Ve sen hayal bile olsan yüreğimi yaşlandırdın...