Kabus gibi yaşamdan bu amansız feryatlar
Ama ben uyumuyorum
Gözleri açık yüreği uykuda olur mu insan?

Allah aşkına nerden damlıyor bu hüzün
Kalbimin kırıklarından mı.
Kıvrımları çok keskin yaralarımın
Kesiyor her söz yüreğimi
Öyleyse beni acılara sözleyen kim
Ve nerde?

Yalnızlık zamanla mı amansızlaştı böyle
Anlamsızlaştı her şey
Çok saçma!

Hayata,nefeslere direndim ben
Bir elem mi kırıyor direncimi
Yapma hayat!

Aklımın sahibi benim
İpleri elimde olan duygularımın
Kim kopardı bağını yaşamla
İnsanlar mı?

Bu hakkı ben verdim,evet
Peki bunu Hak görmüyor mu

Allah aşkına söylesin biri
Vicdanımı hangi vicdansız aldı da
Sahip çıkamıyorum yüreğime

İnadımı
yaşama sevincimi
çocukluk sevinçlerimi kim alıyor
Ve nereye götürüyor

Allah aşkına beni kim böyle güçsüz bırakıp
Gücünü üzerimde deniyor
Ben ne zaman kobayı oldum hayatın

Anlamak bu kadar zor mu
Yok dayanacak gücüm
Denemeyin artık
Ve sınamayın yaralarımla beni

Yaralıyım
Gelecekseniz tuz almadan gelin ne olur!