Heves değildi içimdeki,nefes almak kadar gerekliydi sadece
Ve mevsimlere darılan ben olmadım hiç
Tek bir mevsimi pencereme yerleştiren hayattı...

Gözlerimdeki yaşı ben istemedim aslında
Ve durmaksızın konuşan kalbimi susturumadım da
Ben seni severken de hükümsüzdüm de
Sen gittikten sonra kendime de hükmedemez oldum

Oysa sensizlik!
Öylesine güçlü öyle etkili ki hayatımı aldı himayesine
Korumak amacıyla değil ama
senin gibi ateşe yaklaştırmak için yüreğimi...

Kıskıvrak yakalandım hayata
Suçumu biliyorum da vebalini de ödedim
Sevdim ve terk edilerek acıların en büyüğünü sığdırdım yüreğime
Oysa ben o boşlukları sevgiye ayırmıştım
Niyetim sevilmekti ama kısmetim ayrılıktan yanaymış

Şimdi ellerim bomboş
Yavaştan alıştım penceremdeki kışa
Hayata da öyle de...
Başa çıkamıyorum artık acılarınla

Ve içimdeki yenilmişlik hissi hayatımı aldı avuçlarına

kıpırdayamıyorum

yoruldum ama

dinlenemiyorum da...