Kilitle kendini,
Penceresiz odanın en kuytusuna,
Ve bekle sabahı.
Güneş yine doğacak...

Güneş mutlaka doğacaktır. Önce sağnak ve ardından pırıl pırıl parlayan bir güneş..
Bu harika şiiri ve şairini yürekten kutluyorum, sevgilerimle...

Evet, güneş yine doğacak...

Bu umut bile yeter yarınlara adım atmak için... Yeter ki istesin insan...

Kutladım, saygımla.

Beni dinle zaman bekle, eylül sarısına boyanmış yollar.Bulutların ardına sobelenmiş yağmur tanelerine sensizliği astım.Bir bilseydin, bir görseydin bende kanayan s(b)eni; senden kalan tek şeyi; -gül kokulu adın ve irin toplamış sol yanım. sensiz akrep ve yelkovanın kaşifliğinde geçen günler siyah/beyaz fotoğraflarda tozlanırken buldum düşlerimi.Tanrın s(b)eni unuttu ıssız penceresinde, tanrın s(b)eni unuttu bir genç kızın ceviz sandığında.değişti mekan mesken bildiğim yer, odalar gitgide dar, sokaklar cehennemin ateşbaz kuyularına giyinirken herhangi bir kavram ya da olgunun kendinde barındırdığı iki zıtlık ve yine o, nefes almanın yoğunlaştırdığı geri kalan başka her şeyden daha iki beden ne kadar uzak olsa da tek bir beden oluşuydu tebrikler sevgili şâir.Sevgiyle kalın hoş kalasınız....

gordion tarafından 6/20/2011 11:27:48 AM zamanında düzenlenmiştir.

Kilitlesek de düşlerimizi sandığa anahtarı atmadıktan sonra umut var demekki:)
Hoştu,güzeldi şiiriniz.
Kutluyor,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.