önce bir adımla başlar her yolculuk
ve her aşk bir kalp atımıyla
yorgun düşülse de bu yolculukta
yine de huzurludur insan
hala duruyor iki ağaç arasında
sana yaptığım salıncak


mutluluğu hasat etmek için belki erken
tohumunu ekmek için geç değil
aklın parmaklıklarında etme aşkı tutsak
göğüs kafesinde saklının dinle sesini
ve gör sana olan sevgimi


hayalindir gözlerimden gitmeyen
bir kalemin mürekkebini
kağıda aşık eden neydi
ey sevgili


mutluyum nur/um dediğim ceydada
burukluklar içinde olsam da
unutma cemrem ışığım
en koyu karanlıklar arkasından
süzülür en güçlü ışık
hadi sız penceremin pervazından
dağılsın başımın üstünden kara bulutlar
bırakmasınlar kanatlarını balkonuma
o malum kuşlar


varsa yüreğinde aşk
attığın her adım olur şifa
hissettiğin her şey gerçek
engebeli olan aşk yolunda
tüm benliğini ortaya koysan da
yine de hazır olmalısın kaybetmeye
koşullar diyerek
yaşamasan da gerçek aşkı
kendin yaratırsın sen onu
ve o zaman öğrenirsin
aşkı koşulların değil
senin yarattığını
koşulsuz aşkı ve sevgiyi
anlarsın
bir nefesle can bulduğunu
yumurtadan çıkan yavru kuşun
kanat çırpmasının uçmak için değil
uçacak kanatları yaratmak için olduğunu


biz de geleceğiz üstesinden aşkım
sen ben biz varız ışığım
sevdamız var
görüşemesek de
sonsuza dek sürecek


kader denilen çizilen değil
seçtiğimizdir aslında
buldum aradığım her şeyi aşkında
ismin dudaklarımda olsun son anımda
bırakma tek başıma
sen ol yanımda...



Aydın
08 Aralık 2014
Istanbul