beklerken seni özlemle
geldin ve görmedin
aranıyorken etrafta
değmedi gözlerin gözlerime
aynı mekanda bulunan
birbirini tanımayan
yabancı gibiydik seninle
yarım kaldı bardağında çayın
kalktın ve gittin
baktım arkandan kaldım çaresiz
boynu bükük kimsesiz...


biliyorum değildir
son çekiç darbesi kayayı parçalayan
her şey parça parça biter ya
demiştim sana yavaş yavaş gitsen de
yine de kalacaksın bende
gönüllü mahkümuyum yolunun
yaşıyorum sürgün olduğum yüreğinde
yeter ki düşmesin sevgimize gölge...


terk etmeden son nefesim bedenimi
görmeyi nasip etsin Allah’ım seni
anla artık sana olan sevgimi
bir sen diye çarpan yüreğimi...


demiştin ya hani tut ellerimi
biliyoruz ikimiz de gideceğimiz yeri
aşk mabedimiz olacak çam dibi...


sallama arkamdan mendilini
dinecek bu hasret bekle
rötarlı da olsa döneceğim geri
son nefesime dek seveceğim seni...


ön koşulu yok aşkımızın
şahidi sadece sen ve ben
gönül nikahımızın
imzası yüzündeki nur
defteri bedeninde ten
bilmiyorum hangisi
hava toprak su
ikinci cemremsin kalbimin sahibi...


aldırma sen yazdıklarıma
sıkıntılı bir günün gecesinde
yüreğimden düşen damlacıklardır
hayallerimde ki sevdiğime...




Aydın
05 Temmuz 2014
Istanbul