kederli de olsa gözler
bakışlarda yalan sevgi var
çek gözlerini gözlerimden
ellerini üzerimden
beni bana bırak
Dragos’ta ufku seyret

II

biliyorum öleceğimi ancak
akla gelmeyecek bir ecelle ölmek
belki de zamansız ürkütür

III

keskin bir ilaç kokusu odada
kaplamış tüm bedeni
bir yerlere serpiştirilmiş makina
kalbinin ritmiyle bipleyen
doğrulmak istersin
engel olur derin bir sancı
anlarsın
makinadasın ve kolunda serum
hızlanır bipler
kulakları tırmalayan
nabız daha da yükselmiştir

IV

unuttuklarını hatırlamak için
kalın ve kara kaşlarının altında
derin ve şefkatle bakan gözler
ya kapatılır ya da tavana asılır
çevirirsin başını pencereye
anlarsın gece ve karanlıktır
kendi yansımandır camda tek gördüğün
kül rengi bir beniz
bitkin solgun yorgun
tüplere ve kablolara bağlanmış
tıbbi cihazlarla çevrelenmiş bedenin

V

oflarla ilerler zaman durduramazsın
şafak öncesi sis
habercisi sabahın ilk ışıkları
başlamıştır soldurmaya
ufuktaki alçak yıldızları

VI

gelir aklına iftira ve gıybetleri
susmaz yalan ve riya ile beslenen
edebinden susarsın da
anlamaz vurdukça vurur
iki kişinin bilebileceğini
müneccim gibi anlatır
hiç tanımadığını utanmadan
bu yerin üstü varsa
altı da vardır
unutma
yarım kalan hesaplar
mahşerde görülür...


Aydın
24 Aralık 2013
Istanbul