Gün güneşi uğurlarken iz düştün ömrüme...



ne kadar masumsan o kadar esmersin bende

renginde anlam buluyor ezbersiz cümlelerim



dokunsa diyorum...ah

ah bir dokunsa ...

çözüleceğim şehirlerce ellerine

kozasından ayrılacak kelebek uysallığım

ve bir ünlemde anlamlanacağım

anlayacağım kuzeye bakan duvar diplerine

yeşilini gömdüğüm gözlerimi

yetim bir dağ eteğinin rahminde dünyaya gelen

isimsiz çocuklarından kurtulacak dilim



dokunsa diyorum ah..

ah bir dokunsa...

ucu yakılmış sarı sayfalı anılarda

izleri okunacak sahipsizliğimin

bilmeyecek ...hiç kimse ...kimse hiç

kimsesizliğin notalarıyla bestelediğim türküyü

baharda çöken ilk akşam gölgesi misali

usulca eğileceğim dizleri önüne

ve ...



esmerliği boylu boyunca uzanacak

bakirliğime...

dokunsa diyorum ah

ah bir dokunsa

ilmek ilmek sökülecek çığlıklarım

kağıttan duvarlarda



ah tenim...

a benim deli esmerliğim

NeNa