Bu sancıyla koydun beni.
İçimde yediveren kan gülleri,
Umudum bir acı hüzzam çalınırken hâlâ,
Ve kararıyorsa güneş her gün doğumunda
Uzaklığına yansımamdır bedenim...


Sorgularımda itirafım olur sana tutkum.
Ya hey yar tutuklunum!
Sapladığın dillerin tenimde,
Kanar durur bir yerler en derinde,
Adı her ne ise işte...


Rüzgâr dudaklarımı yalar usulca,
Ellerim ellerinden habersiz,
Bir usta gibi işler zaman ayrılığı gönlüme.
Nakkaş yaptığı işten habersiz.
Çelik mühürlüdür yürek şimdi kimsesiz...


Şehir uzak kollarında uyuyorken,
Gözlerin sokak lambalarında ışıldar.
Tüm dinlerde eşittir aşk,
Kiliseler sinagoglar tanıktırlar.
Bir sayfa düşer ak ellerine satırlar bizi yazar...


Dönersin yolculuklarından elbet.
Ve elbet kimsesizliğin seni de boğar,
Anarsın anılarımı anlarım sana koşar,
Dillerin inkâr ellerin özledim yazar,
Her hazan elbet bahara çıkar...



Şarkılar dinlersin yorgun bir vokalden.
Sesine boyarsın beni kızıl saçlı kadının,
Düşlerinde sevişirsin benimle.
Bilirsin çünkü ;
Ben senin olmazınım...

8 Ağustos 2008
NeNa