Düşlerine çiğ yağmış yoksul çocuğum
Affet ne olur bizi bağışla sana veremediklerimizi
Boya tan yelini kızıla ve aç avuçlarını
Duruyorsa hayallerin hâlâ başucunda
Dokunma yaralarına umutsuzca

Kucakla düşlerini benimle şimdi
Bilirsin ki aşk şefkatle sarılmaktır belki

Karların eridiği dağ yamaçlarında
Bir zerren düşüyorsa toprağa
Selamla güneşi kavuşturan seni doğana
Öp alnından bozkırların

Hatırla geçmişini benimle şimdi
Bilirsin ki yeniden doğmaktır aşk

Zecren çalındıysa uykuların korkma
Bir şafak var muhakkak çıkan aydınlığa
Tünellerin kapansın müzikler susun
Ben biteyim sen başla

Duyumsa hislerini benimle şimdi
Bilirsin ki hissetmektir aşk

Koridorlar uzasın bırak dilediğince
Kaybol istersen gönlünün dönemeçlerinde
Bir ışık belirir gözlerinde belki de
Işığa koş

İnan gördüklerine benimle şimdi
Bilirsin ki kör olmaktır aşk



Köşe başlarında el açan dilencileri unutma
Bırak avuçlarına tüm varlığını
İstedikleri bir kırık akçe belki de
Ver onlara tüm yaraların kabuklarını


Bağışla varlığını benimle şimdi
Bilirsin ki dilenmektir aşk


Dudaklarını aralama sakın çocuk
Ardımdan ağıtlar yakma
Yapabildiğim bu ikimiz adına
Belki bir gün bir yerde

Uğurla beni şimdi benimle
Bilirsin terk edilmektir aşk



9 Ağustos 2008
NeNa