Yine yıldızlar soluyor saçlarına takamadan avuçlarımda
Gülümseyişini öpmek istiyorum –usulca-
Yabancı kentler gibi uzak, ayaz vurgunu dudaklarıma
Tenine bulaşmış sancılar,
Ah! Yıkayamıyorum
Gözlerime biriken okyanuslarda
Sevgilim…
Fakir bir köylünün açlığıyla yalvarıyorum –sana-
Yüreğim dikenli dağ, hangi Kırlangıç konsa ayaklarını kanatıyorum –anla-
Sende ortak olma yangınlarıma


İnlemelerim duyulur mu ardında yollarının
Semaya varıyor ayazlığı kadınlığımın
Yokluğun hüznü mavzer gibi pusularımda
Kal ilahi bedenimde anlamlarımdan çalma
Yüzüne kâbem derim dönemem ki bir daha
Başın omzumda kalmalı
Ve bu aşkı ancak sızladıkça yaşatmalı
Gitmeler bir hançer olur
Sinem kanatmamalı


Gövdeme ekili yaralar,
Sevişmelerimizde sızan terinle yeşeriyor git gide
Teninde sonsuz vadiler,
Aşamıyorum adımlarım güçsüzleşiyor her seferde
Yaşlı gece gibiyim sana uzandıkça düşüyorum toprağın eteğine
Ah kadınım…
Geçmişin günahları ilikli yakamda ağlıyorlar –görsene-
Tanrılara yakardım ızdıraplarım son bulsun diye
Kısır bir gelecek var önümde


Geçmişim silinir oysa gözlerinde
Vakitler çalınmış bir yokluğu gösterir her deminde
Koynumda engerekler
Zehrini zerk eder dokun tenime
Bitme bittiğim an bende
Doğmadan sevdama vuslatın güneşi
Beni yaban ellere bırakıp gitme
Boynumda bir nefes boşluğu
Benden başkasının ilk harfini bile sevme….

7 Ağustos 2008