Bir telefonun zil sesinden Farid ağlıyor notalarında...



Morricone’nin müzesi Chi mai
imkansız yaşamak dünyayı yani
özlerken gözler sevilen gözleri
biraz ayazlarda yanmaktır dünyada
ki tüm aşkların bahtsız kaderi

Aşk günahkardır...

Kimi zaman eller yanar duasında
Kimi zaman da sema ağlar sesinde...

İtalyada bir şehir oluverir yatak
battaniyeler gecelik sevgili
suskun kalır gülüşlerin gerçeği
çekirdeksiz domates kadar sahte
gözlerde yanmayan aşkın alevi

Aşk günahkardır...

Kimi zaman cehennem kızarır nefesinde
Kimi zaman da hayallar düşer katında

Ankara da ruhsuzdur benzeri
Adana da çok da ıslak, nemli
Bursa da yeşili sever kendisi
İzmir de hisli, efsunlu bir hali
İstanbul olan aşkın tek hecesi

Aşk günahkardır...

Kimi zaman kördüğüm çözülür dilin
Kimi zaman da kalmayınca hiç sevdiğin

Mucizeler kapkaranlık olur
Bir beklenen kutlu el hülyalarında
Her bir renk ayrı bir his,
Her renk ayrı bir bahar...
Sende olmuşken her şey tarumar...

Aşk da kalmaz o an...
Yatacak bir yatağın
Yastığın
Hayatın dahi
Artık kalmayınca...

Çünkü aşk bir günahkardır...
Unutulur
Kanar herkes zehirli balına...
Sokaklar bile şahit iken
Defalarca erkeklerin ağlayışına

...


aşk bir günahkardır; yoksa boşuna mı besteledi farid o kadar besteyi....
Kadınlar titreyerek boşalırken inci tanelerinde
Rönesans denen karanlıklar cehennemi
En çıkmaz sokak olup da çıkışı unutulan
Aşıklar cennetinde...