bir mavi yolculuktur masal,halesinde tüm renkleri barındıran
hayalin sınırlarını zorlayan, güneş gözlü çocukların ülkesidir..
her yeni gün yeni güneşler doğuran...


/..bir varmış bir yokmuş../
o ülkede ölüm yokmuş,zulüm yokmuş,acı yokmuş...
gözlerinde karanlıklar yokmuş çocukların
içi doldurulamayan boşluklar yokmuş yüreklerinde..!

kafesli evler bu dünyanın hikayesi
ölü kuşlar yokmuş
korku yokmuş
yokluk yokmuş
-hele haziran’da ölmek hiç yokmuş usta-
...

yüreğimin götürdüğü yolda yürüyordum
durdum

çığlık atıyordu sesi,konuşmuyordu
bağıra bağıra haykırıyordu gözleri
sözleri..!
duydum

"beden kalbin kabuğudur"diyordu
"gözler kalbin aynası"
baktı;

"sadece ben yalnızım sanıyordum"

bir ayna tuttum
kendini gördü..!

gözlerindeki ışık
sesindeki sarmaşık
sarıldı nükte diline "ben hayalbaz’ım"

peki ya sonra..!


şimdi bana öyle bir masal anlat ki usta
gökyüzü bir başka baksın mesela
bulutlar bir başka

yıldızlar daha bir parlak dizilsin geceye
geceyi örtsün üstüne Ufuk’lar...

ardından sihirli bir güne uyansın tüm şehir
pencerede güneş
kapıda bahar
martılar..

gün doğmadan
kıyısında toplansın insanlar
mesela güneşi sırtlansın bir adam
kadın, acıyı tatlı yapsın ocakta
küllerinden yeni Ufuk’lar doğursun

güneş yağmur’a kavuşsun
umutlar gökkuşağına

gülümsesin çocuklar
tüm umutsuzluklara inat...



Haziran 2011 İzmir

"Haziranda Ölmek Zor" şiirine atfen Nazım usta’ya saygıyla..