4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1884
Okunma
’Yolculuk nereye küçük hanım? ’
Ürkek bir ceylan edasıyla
Düşündü
Bulut kondu çocuksu bakışa
’Uzaklara" dedi
’Yolculuğum umuda..."
Bir bahar sabahında
Yollara düştü...
Yüreğinde ne bir sırdaş
Ne bir yoldaş yoluna
Düşlerini soluyordu hüzün
Alabildiğine umutsuzluk dökülüyordu
Yorgun raylara
Sessiz bir şarkı gibi
Kelimeler dudağında titrek
Nasıl söylemeliydi adresi..!
Buruk bir heyecanla
’Aydınlığa...
Var mıydı yeriniz acaba?
Sadece gidiş olsun lütfen!"
Karanlığı ve tüm düş kırıklıklarını
Sık sıkı bohçaladı
Bir de yanına aldıkları
-Sahip olduğu en değerli şeyi
sevgiyle kuşattığı varlığı
özlemleri
umutları-
Sıkıca sarıp sarmaladı
Evet, memur bey;
’Varsa bir bilet, lütfen!"
Sevilnur Durmaz
2009 İzmir
5.0
100% (6)
Cevap Yaz