-Hayatında anasını ağlattılar, aşkında manasını kanatıp. (Fade to black)

Haydi düş
Düş ellerimden sen de düş
Biten her hayat gibi bu gülüş
Bilyeleri kırık çocuğum ben
Bana bakma, başka birine düş

...

Sen ses ver, sesinde sessizliğimin
Ritsos daha yakışıklıydı benden
Az Yunan, az da şairdi eskilerden
Bunu da iyi biliyorsun, biliyorum
Ben zeytin ekmeğimi yer iken
Sen ses ver, sesimi kaybetmişken
Düş o günlerden terkime birden
Bileyim ki sensin yanıma gelen

...

Ama duymazsın ki artık beni
Ne kadar mecazda kalsa gitmeler
Hep düştü aslında tüm kafiyeler
Belki yazmak istedim bir ara
Ama olmadı, kısmet değilmiş yanında
Öyle ise ince dinle, susma bir daha

...

Haydi iç, iç de bitir bu şarabı
Döktüğün yeter yürek kanımı
Bu senin ayıbın değil , utanma
Bitir şu piyesi en güzel oyunla
Buseni sakla güllü bohçana
Bana geri ver yeter ki şarkımı
Boşuna tutunma kollarıma
Bana çok uzaklardan da bakma
Dökme omzundan ıslak saçlarını
Artık değilim bunların hayranı
Boşuna yaşlarını giderken akıtma

...


Nasıl olsa elveda diyeceksin hep maziye
Boşuna seversin deyip de dönme bir kez
Dönme arkana
Kanayan gözlerim ile beni görme kapıda

...

Çünkü biliyorsun ki sen de hâla
Omzundan lüle lüle akan saçlarına
Baygınım

...

Ne kadar zor da olsa bunu söylemek
Sen uyurken bir gece yanımda
Kestiğim bir tutam saçın seni hatırlatacak bana
Sen solarken başka kollarda
Benden hep uzak da

...

Seveceğim seni, bir tutam saçınla

...!

...


Yılmaz Odabaşından..

“Şiir ve gerçeklik?”

"Picasso, ‘Sanat, gerçek değildir, bize hakikati anlamayı öğreten bir yalandır’ diyordu. Yine yanılmıyorsam Ritsos, ‘Gerçek, sanatta salt yaşanan değil, düşlenendir de’ diyordu. Bu cümleleri düşünürken evimdeki akvaryuma bakıyordum ve önümdeki bir kâğıda şöyle not düş müştüm.(Bu notu, bir şiir kitabımın son sayfasına almıştım.) Şöyle diyordum:“Bir akvaryumu yazmak, akvaryumda yaşamaktan kolaydır; bu yüzden her dize biraz eksik, her şiir biraz yalandır...” Zira, aslolan hayattır!

Şiirde gerçekçilik direkt, somut değil, soyutlamalarla, imgelerle sindirilmelidir. Yoksa yazdığımız parti bildirisi ya da gazete haberi olur. Edebiyat, yalnız esinlenen değil, esinleten de olmak zorundaysa eğer, şair, yalnız gerçekliğin somut evrenine değil, düşlerinin imgelem denizinde, ütopyalarına gezinebilmeli, fakat şiirinin harcından yine de gerçekliği kovmadan şiirinin yapısını, çatısını kurmalıdır.

Özetle şiir, somut gerçekliği imgesel bir mecrada estetize etmeli ve bu gerçekliğe şiiri şiir yapan asıl faktörlerle- imge, ritm, sözdizimi, metafor vb. ile tamamlamalıdır.Çünkü gerçek, tek başına şiiir değildir, ama şiir, gerçeğe de sataşan, onu estetize eden bir söz sanatıdır.