4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1519
Okunma
Geceleri...
Düştüğümde gözlerinin en narin yerine
kirpiklerime en zalim acılar düşer.
Sonrada yanaklarımdan süzülür gider...
/
Ellerim kırasıya ismine kundaklanmışken,
göğsümün sol tarafı hüzzam basarken,
ve her yalnız kaldığımda gölgeme öykünürken,
seni çok özlüyorum!
Bir de...
Sabah kalktığımda,
sofrayı yalnız hazırladığımda,
bulaşıkları yine yıkayamadığım da,
evin sessizliğine kulağımı taktığımda,
sigara kokusu burnumun fevkini kırdığında,
yine seni çok özlüyorum!
Sonra gece oluyor...
Sensiz bir gün daha;
kaderime kayıp olarak yazılıyor...
/
Özlemin; elvedana takılmışken
ve bileklerim kesilmeye bu kadar müsaitken...
Beni bıraktığın yerlerde arama olur mu?
Korkarım... Bulursan; üzülürsün diye...
Şimdiki hallerime...
Hüseyin Özkaymak
Şiirin sahibi
Cevap Yaz