//...Bana her şeyin başladığı yeri sorma
Çünkü her şey ihanetle başlar hayatta...//




1)

Kırmızı bir sonbahar erketesindeydik hatırla
Sadece bakmıştık öyle birbirimize
Sen ihanetin en uzağında olması gereken
Bense sadakatin
İkimizde kutuplarımıza çekilmiştik
Ve adalet oyununa o anda başlamış idik

Yapmamamız gerekiyordu
Mesela sen benim ağzımı tıkamalıydın
Ya da ben asla, aşkın adını
…seninle beraber ağzıma almamalıydım

2)

Kimi savaşlar vardır, başlamadan kaybedersin
Çünkü düşmanını yalnış seçersin

Bizimki de öyleydi işte
Biz yenmeye sevdiklerimizden başladık
Biz kalp atışımıza karşı
...nefes alışımızı koyduk ortaya

Fark edemedik çünkü
Adalet vardı bu hayatta
Geride bırakılamıyordu hiçbir şey
Güneşi peşimize aldığımızda akşam üstüleri
Mutlaka tekrar sabah olacağını bilemedik

Sabah olsun istemedik
Yoksa biz kıyameti mi sevdik?

3)

Biz aslında hiç tek başına da yürüyemedik
Birbirimizi tanıdığımız andan itibaren
...kim bilir kaç kişiydik?
Ben, sen, o, onlar, şunlar ve diğerleri
Bir yatakta kaç kişi yatabilirdi ki?
Ve kaç kişi kapı dışarı edilebilirdi ki?

Yine bilemedik!
Kurunun yanında yaşta yanıyordu
Biz, bir hayali bin yıldır, bin kişi sahiplendik
Ve bin bir yıl geçti
Ve binlerce biz, giremedik o kapıdan içeri!

5)

Ben adaletin koynundayım bin yıldır sevgili
Ve uçup, kaçıp gitmeyim diye
...kanatlarıma oturanlar ezdiklerim!





//...Anlattığım senin hikâyendi de değil mi?
Kim başrol kim figüran?
Söylesene sevgili!...//



Hüseyin Özkaymak
03 Ocak 2011
Ayvalık