Özdemir Abi’nin söylediği gibi bir duygu içimden geçenler...


/


Bende bir yalnızlık var ki güzelim,
senden gayrı olan, sevdiklerime ağladığım,
ağladıkça damladığım,
damladıkça kanadığım bir yalnızlığım...

Karşıma oturtup konuşsamda
bana suratını asar bu duygularım...

Benim duygulanmalarım ki; rakının, balığa bağlılığı gibi,
Nazım’ın, Marks’a bağlılığı gibi,
ya da Şems’in, Mevlana’ya bağlılığı gibi
sanki gemici düğümüyle sana bağlı...

Gemici demişken güzelim,
denizlerin dalgasında hafiften salına salına,
bu lugati bozulmuş kelimeleri sırtıma alarak,
omzumu sana yaslayasım var...

Yalnızlığımı paylaşasım,
yarısını senin gerdanına bırakasım var...

Ben ne zaman çakır keyif sarsıntılarımı anneme söyleyemesem
çıkarıp kağıtlara yazıyorum!
Kağıtlar dile gelip söylese derdini
belki onlar da bir kadeh rakı ister,
rakının derdinden değil de
bunca sitemden sonra
belki
kağıtlar bile seni geri ister...

Sen ki benim derdine vurulduğum türküm olmuşsun
yangınında kavrulduğum devrimim olmuşsun,
aman bre güzelim
gelmesen de olur artık
içimde büyüyen bir ağaç olmuşsun!
Meyvelerim sen koksun,
yalnızlığım bana yeter...


Hüseyin Özkaymak
Ayvalık
Eylül 2015