bu gece öfkem ağlıyor
ne içtim aşkın deminden
nede düşlerimi yolcu etim
düşünmeden yazıyorum cümleleri
kâğıt kalem beğenmiyor bir türlü yazdıklarımı
oysa isim olasın dedim
cam kırığı duygularıma
anlatmadım seni

uyumaya da niyetim yok sabaha kadar
yaktım tüm ışıkları açtım gönül penceremi
bazen ay sorar hal hatırımı
bazen kuş tüyünde hafif düşlerim
kirpiklerimin yasına bile
anlatamadım seni



alemci havasında beynim
içimi de bayıltır arka arkaya devirdiğim kahveler
telvenin keyfi yerinde ama
kader falcısı gösteriyor bir bir bendeki acıları
acı varsa yürek çeker dediler
kim anlar ki beni senden başkası
suallerin küstüğü dile
anlatmadım seni


oof!
her şey bölük pörçük gönül hanemde
hatıralar bile aldı başını gitti
birkaç kuru elveda ile
sensizlik inan ki ta şurama oturdu
kör olsa isyan kargaşasın da olan gözlere
anlatamadım seni


bir tek bunu anladım
beceriksizim seni sevmekten
lanet olsun içmeyi de bilmiyorum
sarhoş olup
iki türkünün kulağına asılayım
diyem ki
ey be aşk kaç aylıksın sen
şu haykışlara bile
anlatamadım seni


can bir nefesliktir
uçtu uçacak
beklide sabahı terli toplu bulmayacak
sana bakan gözlerim hayatı
oldubittiye getirime kısa ömrümü

zaralıcan