Yürü git !
Sen manasız bir suretten ibaretsin.
Sen varlık peşinde koş.
Bendeki yürek, bir varlığa bağlanamayacak kadar boş...
Aşkın varlıkla işi olmaz, kârı sermayede aramaz kalbim.
Sen kanattan bahsetmişsin,
Aşkın kanatlarını, satırlarına meze etmişsin.
Sende nerde o kanat demişsin.
Sen beni kuş mu sandın , bedenimde kanat ararsın.
Kanadı yoktur aşığın, lakin alemden aleme uçar.
elleri yoktur ama en güzel yerinden tutarlar tutulası elleri.
Aşıklar yokluğa çadır kurarlar.
yokluk varlığa dillenir, aşığın gölgesinde.

Şimdi nasıl bir düşünce sarar , fitne fucur saldırır nefsine ?
Aşkı kendinde görebilmeyi nasıl becerdin, bu zavallı halinle ?
bir ömür kalbinde biriktirdiklerini,
Bozuk para niyetine, tedavülden kaldırdın.
Can hibe edilesice seni;
Bir gülüşüne kurban ettin, kız güzeli bir sıfatı taşıyana.
Yürü git Allah aşkına!
Manayı surette arama ki, benden bulmayasın !

Aşıkların rengi yoklukla birdir.
Bir tek ruh taşırlar, görebilenler için.
süt emen bebek, yemekten zevk alır mı ?
Peki sen onun sütten aldığını alabilirmisin envai çeşit yemekten ?
Söylediklerimden kendine bir mana çıkara bilirmisin ?
Bir tek aşk-ı değişmeyeceğimi bilirmisin , servet yığsalar önüme ?
Kurduğum küçük bir hayalin, bana bağ, bahçe olduğunu bilirmisin?
Belli ki beni deli bellemişsin.
Derdime yandığımı, derde sevdalandığımı,
Aşk"a kanat açtığımı, görememişsin.
Yürü git !
Manayı surette arama ki, yanlışa düşmeyesin!