Bu gün Cuma ve çok özledim seni.

Sanki dün özlememişim gibi.

Yada ne bileyim, pazartesi , çarşamba

Yedi günün yirmi dört saati.

Her günü dünden habersiz geçiriyor özlemlerim.
Her yerini ayrı özlüyorum mesela.
Katık ediyorum seni düşlerimde.
Uyuduğum zamanlarım yok mu sanıyorsun ?
Kendi rüyama, kendim konuk ediyorum seni.

Beyaz entarinin üstüne zambakları kendim konduruyorum,
Saçlarının düz olmasını istiyor,
Yeni çiçek açmış erik ağaçlarının altından geçiriyorum seni.
Tam o esnada iki kuş uçuyor dalların arasından.
Hafif bir rüzgar esiyor ve akıyor çiçekler başından aşa.
Güneş senin tenine bir başka yansıyor.
Sen, ne güzel gülüyorsun.

Hemen ileride küçük bir çay var, kevser sanırsın.
Bir küçük patikadan geçiyoruz, elin elimde.
Gelincik gibi narinsin, orkide kadar asil.
Bir bakışınla içimde fırtınalar koparıyorsun.
Korkma diye gözlerimi göğe çeviriyorum.
Asumana, yedi yerden ebem kuşağını çiziveriyorum.
İkide güvercin konduruyorum yolumuzun üstüne.
Anniiy diyorsun.
Yahu sen, ne güzel gülüyorsun.

Sen olduğundan hiç şüphe etmiyorum, dizlerinde yatarken.
Kokunu her çekişimde, bitmesinden korkuyorum.
Yavaş yavaş veriyorum nefesimi.
Kulağıma çimen değdiriyorsun.
Tam gülecekken, uyanıyorum,
Sırıtarak doğruluyor ve an geçmiyor kararıyor gözlerim.

Bu gün Cuma ve çok özledim seni.

Sanki dün özlememişim gibi.

Yada ne bileyim, pazartesi , çarşamba

Yedi günün yirmi dört saati.