2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1683
Okunma
Bak bende uyumadım ağarırken tan.
Gözlerimin önünde, durağının izi kalmış boş bir bardak
Ve kan kırmızıydı dudakların kan.
Süzülürken ışıklar gözlerinden,
Gözlerimin içi kamaşırken kımıl kımıl.
Çocuksu hisler sarar omuzlarımı.
Ben neidüğü belirsiz bir gülümsemenin eline düşerim.
Titrer ve kendime gelirim.
Artık hayal kurma vaktini çoktan geçmiş.
Sakallarıma aklar kırkikindiden kalma.
Puslu bir siluetin ardına saklanmış, kendini unutmuşluğum.
Ben bu gece uyumasam çok mu?
Geçermiki yarına sarhoşluğum ?
Anladım ki yazmak marifet değil.
Elbet bir yazdıran olması gerek.
Ey uykuya müptela nefsim!!
Sıkıyorsa kapatsana gözlerimi.
Ardarda gelen kelimelerin, karanlıkta sıksana kafalarına.
Bak bende uyumadım ağarırken tan.
Ve ne güzeldi dudakların sen gülerken.
Kan kırmızı kan.
Cevap Yaz