Sana nasıl sesleneyim...
Mahreçsiz bozulan manalar varya hani ?
o misal benimkisi.
Harekeler, nunu sakinler ve şeddeler,
Aşkımı kaç elif miktarı uzatmam gerektiğine yetersiz kalıyorlar.

Ne bir başkası girdi, ne bir yabancı çıktı gönlümün kapısından.
Dilim bir başkasına yar demedi senden başka.
Biçareliği katık ettim aşkımın aşına,
En güzel nimetler senin sofranda iken,
"Buyur benim soframa" sana nasıl diyeyim ?

Yılların arkasında saklanmış, bir küçük umut düştü avcuma,
ağuyu bal gördüm, zehrini şerbet.
İçtim andım adını, yanmadı ciğerim kadar adın.
Bir isim beni bu denli yakarken;
Söyle seni nasıl ortak edeyim ?

Ufka uzanan yol, sana uzanan yolsa,
Ufuk gördüğümden çok daha uzaktaysa bana,
daha yolun başında başlamışsam kaybolmaya kendimden,
Ara ara geliyorsam kendime ve her gelişimde kızıyorsam
"Bekle beni gelicem" sana nasıl diyeyim.


İsyan etme gül kokulu feryadım,
Yine dönüp dolaşıp, peydah olduğun duyacak seni.
Yan, kavrul, yok ol istersen,
ama deme ki; - olmaz olsun bu sevda.
demeki;
Sevdan tövbe etmesin sana.