Ahh incir ağacı...

Bir hastane önünde hayal ettim seni,hüzne boğan türkü de.

Hayallerim, dalından koparmak için inciri, çatal yaptığım değneğe takıldı kimi an.

Yürek titrediğinde, bir gece vakti;

"Dağların güzeli, incir ağacısın gam götürensin
Güllerin içindesin.
İncir ağacımsın gam götürensin."

Dedirtti sevdiğimin yüreğine...

O bembeyaz ellerini dokunurken yapraklarına,

Yaprağının yerinde olmayı dilediğimsin Mevla’m dan bir zaman.

Senden dar ağacı olamazdı ...

Asılanı çekemeyecek kadar narin yaratmış Rabbim.

Hüznü sürseler üstüne, ne kokun değişir, ne rengin

Sen;

Bir avuçta sunulacak en tatlı sözsün sevgiliye.

Sen;

Çekirdeğini dolduramayan bahaneleri üretene, en güzel örneksin.

Derdime ortak ettiğimsin, bugün ki kalemim de.

Derdimi diyemediklerimden , çok daha iyi dinleyensin beni.




İçimde bir sızı peydah oldu kaç gündür.
Kara bir çalı kök salıyor git gide.
Yemişi; zehr.
Kokusu necis.
Çatlayacak gibiyim orta yerimden.
Salınırken dikenleri içimde,
Ellerimi titretiyor,
Nefesimi daraltıyor,
Zaten raptiye ile duruyorum inan.
Sonum hayr olsun, vesselam.
Bir örtü serilsin üstüme, rengi yeşil, altın yaldızlı.
Ve gölgesinde olduğum sen olursun hayr ile.
Ey dost bildiğim insanlar;
Rabbimizden gayrı nemiz var.
Bin defa dönsek kapısından, milyon kere kabul eden?
Sevdiği kulunun, sevdiğini de cennetine buyur eden.
En büyük günahları bile Rahmeti ile aff eden.
Tüm sevgilerin kendisine çıktığı,
Yaradılanların tümünde ismini taşıdığı,
Ve bir incir ağacında bile Aklıma düşen Yüce Mevlam.
Biz seni bıraksak ta, sen bizi bırakma Yarabbi.
Selam ve dua ile...