Hayatta en sevdiğim şey,şu çocukluktan yadigar,
Şu bulut şekillerini bir resim tuvaline benzetmek,
Bazen var ya,ürkünç gelsede şekilleri,gülümsemek,
Başım yukarıda seyrediyorum;
Taki; şu haşin rüzgar silene kadar...



Duvarlar,kapalı alanlar hiçmi hiç sevmez beni,
O açık havanın hiç bir şey asla tutamaz yerini,
Şekillerde aradığım şeyler yaşanılan şeylermi,
Başım yukarıda seyrediyorum,
Taki;şu haşin rüzgar silene kadar...




Ah,bir kız belirdi sanki oynuyor bak bahçede,
Ne yaramaz,o koskoca ağaca çıkmış bile,
Haylaz şey bulamasınlar,dallarına gizlenmiş bile,
Başım yukarıda seyrediyorum,
Taki;şu haşin rüzgar çıkana kadar..



Birde bir ses yank yapıyor rüzgarın arasından,
Aman Tanrım,o annemin sesi ,azarlar sanki,
Koyduğu kurallar sapmış,uyulmadığından belki,
Başım yukarıda seyrediyorum;
Taki;şu haşin rüzgar çıkana kadar..


BAHÇEDE SALLANAN TAHTA BİR SANDALYE,
BAŞIMI VERMİŞİM GÖKLERE,
BİR KAPI GÜRÜLTÜSÜ,AMAN TANRIM ,
HAYALLERMİ ZELKADE BOZDU YİNE...


SALİHA HANIM
KAYIP SAYFALAR
YAZARI BİNAY KAN
13.3.2011