Cemreleri bekledi toprağı,biran önce kavuşsun diye,
Öte yanda bir çocuk bekliyordu oluşsun diye fideyi,
Her boy verişinde,ellerini vuruyor, havalara zıplıyordu,
Ama ;şimdi bir çocuk ağlar içerimde benimle..



Baharın ilk sıcaklığını bekledi kışında demlenen çiçekleri,
Kabukları patlasın,filizlenip boy verecekti ya dünyaya,
Taki bir hoyrat rüzgar aldırmazken o yalvarmalarına,
Ama;şimdi bir çocuk ağlar içerimde benimle..


Rüyalarında gördüğü o kokulu çiçekler açmıştı içinde,
Odasındaydı halbuki,o enfes kokular genzine aktı,
Kuşları bile umutluyken cıvıl cıvıl çiçekleri beklerdi,
Ama;şimdi bir çocuk ağlar içerimde benimle..



Yıllar döndü habire,hiç durmadı meyve yapan ağaçlarda,
Güneş gören dal uçlarından bir meyve , ulaştı o ellere,
Sepetlere konuldu, buram buram kokusu yayıldı heryere,
Ama şimdi bir çocuk ağlar içerimde benimle..



Şimdi aldı eline, uzattıkları meyveden kopardı bir ısırık,
Kasları gevşemedi kendinden geçip,tanıdık lezzet kayıp,
Çiğnemekmi?hiç gerek bile duymadan tükürdü sormayıp ,
Çünki;bir çocuk ağlar içerimde benimle..


ŞİMDİ YOKTU O AĞAÇLARI,HORMONSUZ MEYVELERİ,
YALANSIZ SAF DÜNYASINDA MİS KOKULU ÇİÇEKLERİ..
YOKTU ARTIK YOKTU,
SAHTELİĞE PUSUYDU YAŞADIĞI DÜNYASI..


YAZARI BİNAY KAN
SALİHA HANIM
KAYIP SAYFALAR