külleşen ağıtlarımda
yankısını yaktım duyulmayan sesimin
umarsız çığlığı sarkarken çaldığım mavi rüyanın
dünlerimin ertesinden
dokunuyorum göz ucuyla sana
gecenin rehaveti üflenirken soluğuma
eli kulağında minareden düşer babamın sesi
dudaklarım
zeytin gözlerinin tuzuyla bozarken ölüm orucunu
tövbelerim can çekişir
imamesi kırık gök şehrinin ellerinde




ve tenime asılır
toprağın kokusu ile sevişen cümleler
dilimin tenhalarına
yarım yamalak kelimeler defnederken
ölür dudaklarımın arasına yaslanan düş
irkilirken belleğimin sana yazılan köşelerinden
vebalimi taşıyan aşk
suretimi siler aynalardan




...// ve sus dedi şiir şimdi sus !
dinle !!
gecenin sessizliğine bürünen ayini
yer gök kırmızının ellerinde cebelleşirken
dinle !!
şimdi tam teslimiyet vakti
unut bildiğin tüm kelimeleri
sakla dergahında denizleri
ve en güzel mercanları





ama biliyorum ki !!
ben sustukça tutundukça sukutun toprağına
çözülecek boğazımdaki iplerin düğümleri
ve dinledikçe ayaklarıma dolanan karanlığı
giyindikçe aşkı biteviye
değecek parmak uçlarım güneşe
dağların içinden geçtikçe şehirler
harfler dillenecek gözlerimde


...// ve Mevlam
esirgediklerine hediye diye
seni sundu ömrüme //...


sınırsızlığımda sınırlarımı ihlal eden
korunaklarımı yerle bir eden fırtına
ıssız şehirlerin koylarında şiirler yakan efsun
işte o sendin sevdiğim adam




...ve sen !!
ve sen gölgesiz iklimlerin koynunda uyurken
hiç bilmeyeceksin !!
bilemeyeceksin !!
AŞKın parmak uçlarından içtiğim şahadetini




işte o sendin sevdiğim
doyamadığım
kalamadığım
işte o sen....SEN...

...// en çokta BEN //...