Öndeyiş
uysallaştırılması için içimizdeki yalnızlığın
bilmesin diye kimsecikler
/ hissetmesin...
evcilleştirilmesi için içimizdeki canavarın
görmesin diye kimsecikler
/ işitmesin...

1. Önce: Yalnızlık ve Suskunluk

I
parçalanır gerçek
zaman?
(bir çıngıraklı yılan)
elde kalan?
(biraz hiç-biraz yalan)
ah kösnüllüğümüzün
/ talk pudralı-takma benli-şuh çaresizliği
ve
şimdi
çekip
gitme
sırası
sende
öyle
mi?...

II
ne varsa hiç söylenmemiş
/ hep içe kusulmuş
ne varsa hiç söylenmemiş
/ hep unutulmuş
ne varsa bir tekrarın tekrarında
(getirilemediği için hiçbir zaman dile)
/ hep dibe vurmuş-pusmuş
ne varsa içinde
/ saklanmış ve yasaklanmış
ne varsa içinde
/ ötelenip bastırılmış
vaktidir
/ hadi haykır çocuğum
suç ortağı bilerek tüm ürkek sözcükleri
/ gözlerindeki siyah-saydam hüzne...

III
parçalanır gerçek
zaman?
(bir tuhaf hayvan)
yaşam?
(çokça hiç-çokça boş-çokça yalan)
ah hayalperestliğimizin
/ lavanta kokulu-bebek yüzlü-kalpsiz katili
(durma
söyle hadi)
ve
şimdi
düşüp
ölme
sırası
bizde
öyle
mi?...

2. Sonra: Aşk ve Tutku

I
en iyi ellerin bilirdi seni ne çok sevdiğimi
ve saçların ve kalbin
bir anne sıcaklığıydı ilkin
mavide büyüyen kahverengiydi
makro-kozmos: her şeyi kapsayan
makro-kozmos: dışa doğru genişleyen
makro-kozmos: sonsuz
makro-kozmos: evren
makro-kozmos: sen...

II
sırdaşımdı ellerin
fısıldardım: ines muroyives
sihirli fasulyemdi saçların
maviliğine tırmanırdım
siyaha vurgun iki kahverengiydi gözlerim
şahidimdi iki hece-tek sözcük
/ ve kalbim
ne zaman sarsam seni
ve ne vakit sokulsam yakamozuna
/ gözlerinin
- ölüp ölüp dirilirdim
sonrası bir veda buğusu hep dudaklarımızda
sonrası çarpık bir gülümseme
kayınca ellerin ellerimden
/ son duraktan hep bir önce...

III
ellerin vardı ilkin
en iyi onlar bilirdi
/ seni nasıl sevdiğimi
ve kulakların ve kalbin bilirdi
şahidim altı hece-iki sözcük
/ ve gözlerimdi
makro-kozmos eşittir arayışın yüceliği
makro-kozmos eşittir bekleyişin bilgeliği
makro-kozmos eşittir sonsuz
makro-kozmos eşittir evren
makro-kozmos eşittir
/ sen...

3. En Sonra: Ölüm ve Hüzün

I
ölüm korkusu gibiydi
/ seni kaybetme korkusu
çünkü hep bir özlemle başlardı
/ makro-kozmosun sonsuzluğu
şehirler yıkılır
/ göçük altında kalırdı âşıklar
çünkü hep en kısa sürenlerdi
/ hep hiç bitmeyeceği sanılan mutluluklar
çünkü değişkendi hayat makro-kozmos
(yanılmıyorum değil mi?)
tek sır vardı bilinen
-tek sır haricinde hiçbir şeyin bilinemeyeceği
gerisi cesetten hayallerdi sadece
arka bahçesine gömülürdü zihnin
/ ayrılık vakti gelince
(ki çocukça bir umutla başlardı her şey
düş kırıklığıyla sona ereceği öngörülse de)
hayat dediğin makro-kozmos
/ bir bilmeceydi
- henüz cevapsız
ki inkâra gerek yok
(makro-kozmos: bekleyişin yüceliği
makro-kozmos: arayışın bilgeliği)
vardı ya hani her şeyin çok güzel olacağına dair
/ sarsılmaz bir inancımız
hani sığındıkça birbirimize
/ her şeyi unutacağımızı sandığımız
değiştiremedi bu kez
/ hiçbir şeyi...

II
seni yitirme korkusuydu ölüm korkusu
yalan yok
severdim seni
hani bir bebeğin annesini
/ bir ırmağın kaynağını sevdiği gibi...
yalan yok
severdim seni
hani bir fidanın köklerini
/ bir tohumun toprağını sevdiği gibi...
ah güler yüzlülüğümüzün
/ gül yüzlü-gül tenli-gözleri güleç prensesi
ve
şimdi
vazgeçme
sırası
bizde
sandın
öyle
mi?
(yalan yok
ölürsek belki
ki öldük
/ farz et ki...)

III
ki sen makro-kozmos
eşsiz düş
/ yaşam ve ölüm gibi
ki sen makro-kozmos
sonsuz evren
/ aşk ve nefret ötesi
haklıydın
-hak etmedim
/ hiçbir şeyi...

ve şimdi makro-kozmos
(bildiğin gibi)
vakit
/ sus vakti...

Son Deyiş
avutulması için içimizdeki yalnızlığın
öğrensin diye yenilmeyi
/ bilsin...
susturulması için içimizdeki canavarın
görsün diye çaresizliği
/ vazgeçsin...


ocak 2011 / ağrı