Öylesine estirdi şu hayal rüzgarı efkarına be işte,
Eski anılardı hep karanlık odada sarıp sarmaladığım,
Kapısını hızla vurup, güya kalın kilitlerke bağladığım,
O an yutkunup, tam birşey söyleyecekken sustuğum...


Öylesine estirdi şu hayal rüzgarı efkarına be işte,
Saklı bahçeme rengarenk çiçekleri açar diye diktim,
Sonrada vazgeçtim susuzluğuna bırakıp kuruttum,
Çukur kazdım en derininden mezar yapıp gömdüm...


Öylesine estirdi şu hayal rüzgarı efkarına be işte,
Umrum değil artık kötü olan kısmını asla saymıyorum,
Zaman nakışını işler yüzüme boşver be aldırmıyorum,
Kalan geriye ne varsa bir minik bohçada saklıyorum..



Öylesine estirdi şu hayal rüzgarı efkarına be işte,
Bazen dayanamıyor kapısını aralayıp izliyorum öylece,
Ah be neler neler varmış içinde ,gülümsüyorum gizlice ,
Bazen var ya,kanatıyorlar,yaralarını siliyorum sessizce...



AH BE HIZLA GEÇEN ZAMAN İÇERİSİNDE RÜZGAR ESMİŞ SAVURMUŞ ,
BİRDOLU YAŞANMIŞLIKLARI GİZLEYİP İÇERİSİNE
YAŞAMIŞIZ NE YÖNE ESTİRDİYSE..


SALİHA HANIM
KAYIP SAYFALAR
ŞİİRSEL YAŞAMIM
2005


YAZARI BİNAY KAN
27.1.2011