Düşmüşken bedenim bir köşeye
Güneşli bir ilkbahar sabahı,

Şefkat elini uzatmakta sevdigim kadın,
Bir şarkı eşliginde, götürmekte düşlerimi
Fethettigimiz yüregin kalesine.

Düşündürüyor beni orada
Kana susamış baharı,
Her düğümünde aşkın, kanayan yaralarımızı,
Ve bir papatya bahçesini andıran yıldızları.

Sonra uyuyorum
Lavinya kokulu yatağında,
Ondan evveli, unutmuşum öpüşmeleri
Titreyişini yüreğimin.

Pencerenin ardına, uzanmıştı akasyalar
Yaprakları sessiz ve tedirğin,
Bekleyişi uyanışımızdır bilirim.

Açtığımda gözlerimi
uyanışımı izlemekteydi,
Sıska ve çıplak bedeniyle.

Fırlatırım tek çırpıda
Beynimle meşgul olan, boş ırmak alfabelerini,

Kendimi bulduğum şarkıda, kuşatıldı yüregim,
Şimdi daha çok acıtmakta,
Dikenli alfabelerin çirkin yüzü,
kanayan yaralarımı...

Devrim Dokdere