1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
965
Okunma
Yagarken kartaneleri kentime
Birden üzüntü ve gam çöktü yüregime
Ah bu dokunaklı sancılar, yaralar beni.
Ve daldım uykuya.
Gün şubatı dogurmaktayken,
Sabahın ilk saatlerinde,
Çıplak ayak seslerine uyandım,çocukların,
Karşıki varoşlardan gülümsedi, içlerinden biri.
Yer beyaz ,gök mavi
Yürüdü kırmızı renkli aç çocuklar
Gölgesinde yoksulluğun.
Devrim Dokdere
Cevap Yaz