Bir geçmiste bitti geleceğim
Bu “yazıyı” yanlış yazdım
Ben küçükken tanrıydım

Geceler nefessiz sevgili
Susar gibi kelimeleri
Hep içine çeker
Karbonmonoksit
Tütün yutmak toprak sağırmak
Köz büyür yangında sevgili

Bilirmisin
Çiçeklerin gözleri, elleri vardır
Her gün açılırlar göğe
inatla büyüyen çocuklara

içinde kelimeler
Sessiz ırgalanan
Gül açtım kırmızıdan
yangınım kızgın
karşı apartmanda Noël baba bekleniyor
bizim evde hırsız
çiçek kurdu
bir kene edasıyla zaman
mekandan ıraklaşıyor

Adam kendi eliyle kurar darağacını
Ve sonrasızlığın ipiyle asılır herkes
Tütsü dumanından sararmış geçmiş
Her vücut kendi ruhunu asarmış
iki kol iki bacak
inat gibi bu hayat böyle yaşanacak
geceler var korkuyla beslenecek
Gülüşler var ütülenip dolaplara asılacak
Bir ırmak gibi akarken gecelere
Her sabah takılır ayaklarımın peşine
Her gece çeker beni sinesine