1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1718
Okunma
Bir kadın vardı.
( Yaralarım için. Ateşlerim ve ıhlamur çayı…)
Merdivenlere oturup ağlamıştık.
Allah’ım beni affetsin ama
Çok sevmiştim.
Otları sever misin?
Onlar yeşil olur ve küçük
Eline dolanırlar tutunca.
Senin ellerin otların arasında ve
Erguvan dallarında yaşar.
Erguvan dallarını severim.
Poyraz
İyi bir rüzgardır ama üşütür seni
Sen soğuk yerlerde duramazsın.
Ben oysa kuzeyi ve çayı da çok severim.
Çay sıcaktır. (Ve hep iki tane söylenir)
Sen gitsen de ben o bardağı tutarım.
Elim ısınır.
Ben poyrazı da çok severim.
Sarmaşık yalnız kalırsa büyüyemez.
Yere düşer.
Ama yine yeşil kalır.
Anne.
Ben lodosu ve söğüt ağaçlarını sevmem.
Önder Karadeniz
5.0
100% (6)
Cevap Yaz