Uzattım elimi
Senden kalma tebessümlere
Bir elim gözyaşlarını dökerken
Bir elimle hayat ağlıyordu gözlerimde
Yitirilmişliğinde umudunun...

Tutsaklığına yenik düşmüş aşkım
Seviyorum diye bağırıyor dillerim
Hala umarsızca...

Sen gitmiştin oysa
Yüreğim ağlıyordu yalnızlığımda
Ve üşüyen bir kalbe sahiptim
Üstelik kimliksizdim...

Aslında
Ne zemherisi üşütüyor hayatın
Nede yalnızlığımda üşüyorum
Suskun haykırışlarınla giden gözlerinde
Sersefilim
Gözlerinde üşüyorum...

Bir yıldız gibi kayıyorum gönlünden
Düşüyorum tane tane
Toprak kaldıramıyor beni
Umutlarım biçare.

Biliyorum
Gözyaşıyım gözlerinin
Kirpiklerinde seyrediyorum her gece
Bütün gökyüzünü
Siluetin canlanıyor her bir yıldızda...

Anlayabiliyorum artık
Parıl parıl parlayan gözlerinin tılsımı bu
Avutuyor sensizliğimi
Avutsun ne çare
Ben geceye gark ettim yokluğunu...

Gözlerinden düşen
Her damlada sendeliyorum
Bir kor gibi yüreğine düşüyorum
Kara gözlerim yorgun
Sana biçare yüreğim...

Anladım kaybedince seni
Bir film şeridiydin gözlerimde
Eski ve siyah beyaz.
Seyrettim seni...

Mutlu bir son değil
Acı bir anı olarak kaldın yüreğimde...
Filmin adı bile var
‘Gözyaşıyım gözlerinin’
Saklanıyorum kirpiklerinde...

Bırak beni süzüleyim kirpiklerinden
Gözyaşı olarak yaşama tahammülüm kalmadı artık...