Hayallerim oldu tozdan bulutlar gibi
Annemin eteğinden düşüyordu bıraktığım gökyüzü

Şimdi fahişe bir kadının yüzünde arıyorum " Mutluluk Tümcelerini "
Yırtık bir cep gibi , Her attığım yüzüme düşüyor

Gözlerimin kandili söndü , İndirmemiştim oysa gözlerimi daha sana
Kurşun dahi artık şefkatle öpüyor sol çeperimi
Sen neden kanatıyorsun geceyi , gündüz öldürmedin mi düşüncelerini

Kaybettim bütün usulca sokulmuş düşleri
Bebek kokulu bir kadının mezarında kaldı polyanna

Her taş can yakar atıldığında , oysa isimin kazılmış musallaya
Kenar süsü sabıkalı bir karanfil , incitme altında çıplak yatar

Küçük bir kuş kanadında öfke , özgürlüğe koşuyor
Oysa bütün gördüğüm hayat tutsaklığa göz kapatıyor

Bir can kaç haritada yoksunluğuna ağlar
İşte öyle Çocukluk;
Soytarı bir gülüşten başka / Kaç yalnızlık yapar ?


Aşka bol gelmiş bir gece
Yarattığım bu " Tanrıda " kim
Oysa yasak bir sevişme değil mi
Bütün insanlığın kaderi

Kader defterinden kaç alıntı daha yapabilirim
Pencere kenarında duran hayaline

Bulut beyaz , gökyüzü mavi , toprak haki
Bütün hakikat ise aşkın siyah siluetinde
Ölüm kadar kapalı gözler şimdi , Durduğum " Adem’in " gözlerinde


Şimdi şerefine " Havva "
Öldü Tanrı Göz Kapaklarımda

Muhammed Yalçınkaya - - Yasak Bütün Aşklar , Kimliksiz Sevişmelerde - -


/...
Ört üstümü bütün günahlarınla , Kabul ediyorum ’Aşkı ’ yasaklanmış bütün meyvelere rağmen. Dudağımda renkli bir hayatın kesilmiş tarafları. Düşlerimi miras bırakıyorum şimdi , Mecnun , Yusuf , Kerem , Romeo ve bilmediğim Usulsüz ’ Aşklara ’

Aşkın Sermayesi Toprak , Nefesi Kıyamet.

Muhammed Yalçınkaya /...