Bu hayatın sillesi önüne geçilmez keder,
Ansızın bir gecede önüne çıkmaz mı kader,
Yeter yalan yeter dolan yeter ihanet yeter,
İnan halim en günahkar kuldan da beter.

İstikametim meçhule gider ben gayba giderim,
Edebimi kaybedersem bir gün ay’ba giderim,
Samyeli misali şarktan kovulup garba giderim,
Yolum en virane yoldan da beter.

O yar yandığım ateşlere dönüp bakmadı,
Bunlar için gözünden tek bir damla akmadı,
O ateş ki bir tek İbrahim’i yakmadı,
Külüm rüzgârla savrulmuş külden de beter.

Gönlü aşk derdiyle ölmüş hazin harabeleriz,
Belki bir dile hapsolmuş bıkkın teraneleriz,
Bir derin ummana dalmış deli divaneleriz,
Salımız okyanusta kaybolan saldan da beter.

Mecnun’u düştüğü çöllerde mi arasak,
Dikenlerinden kurtulup güllerde mi arasak,
Ateşlerden arta kalan küllerde mi arasak,
Çölüm mecnunu yutan çölden de beter.

Hiç dinmedi fırtınam içimde eser durur,
Kalbimde saplı bir bıçak sürekli keser durur,
Önünde rüzgârdan kalan acı bir şaheser durur,
Hayalim dinip kaybolan bunca yelden de beter.

Düşüyorum, tutunacak bir dal bul bana,
Hayallerimden tut ve çek beni sana,
Şimdi başım alıp çekip gitsem hangi yana,
Acılarım yıkıp geçen selden de beter.