Sen sevdiğim demek gidiyorsun
Bana sade bir ayrılık bırakıyorsun
Adını koyamadığımız çocuklarımızı
Yetim bırakıyorsun
Bir sevdanın da sonu geldi diyorsun
Bir kurşunda sen sıkıyorsun ...

Demek gidiyorsun
Bilmediğimiz zamanlara kağıttan gemiler yapıyorsun
Sessiz kaldırımların sesi oluyor yalnızlıklar
Şimdi ağlıyorsun..
Yüreğimi yakıyorsun...
Bir ayrılık gecesinde
Zemheri ayazlara bırakıyorsun düşlerimizi..
Demek terk etmek istiyorsun ellerimi..

Demek gidiyorsun..
İlk öpüşmemizi bırakıyorsun dudaklarıma
Ve ilk sana ilanı aşkımı
Tozlu bir masanın üstüne
Nasip değilmiş bahanesini bırakıyorsun
Sen ayrılığı çok mu kolay sanıyorsun..
Gitmek çözüm mü sanıyorsun
Sen aşkı bakkaldan mı aldın be güzelim...
Neden gidiyorsun...

Bir filmin son sahnesini neden ayrılıkla süslüyorsun
Be gülüm ben seni severken
Sen bu zalimliği gelinlik gibi neden giyiyorsun
Sen benim cennetim
Dudağım kuruduğunda sebilim
Sen sevgilim..
Sevda çiceğim..
Demek gidiyorsun..
Her şeye rağmen ellerimi bırakıyorsun
Dudaklarımı mühürlüyorsun

Demek gidiyorsun...
Hoşça kal...
Demekten başka söz bırakmıyorsun
O zaman sevdiğim
O zaman...
Hoşça kal
Hoşça kal.....

Muhammed Yalçınkaya