Sen diye başlayan her şey
Bir uygarlığın çöküşüydü
Kelimeleri yan yana iliştirince,
adını sevda sanıyorduk

Sonbahar kelimeler üretiyordu bize
okunaksızdı nisana
Yaşanmamışlıklar yan yana gelince
sevda okunuyorduk
Ve cümle alem
biliyorduk
Koskoca hayatı sonbaharda idam ediyorduk
Açık seçik gizliydik cümlede


Yüklemi daha ağırdı aslında,
yüklemiştik sırtımıza
Dolaylı anlatımlar vardı içimizde
Dolaysız gitmeler
Öznel anlatılamayanlar
Tam olarak söz de değildiniz
Hangi küskün zamirle açıklanabilir ki
Yüklenince hayatı
Yaşanmalıydı

Oysa yüklemler daha ağırmış
Zamirleri taklit eder gibi
Görünmeyen bir öznesi vardı tüm cümlelerin,
Ve her cümlenin
gizli bir özlemi vardı
Ve her hangi bir yerinde cümlenin
Gözlere görülemeyen
Tekil veya çoğul olamayan
biri vardı


Sanırım biz geçen sonbahar ayrıldık
Belki beş sonbahar önceydi
Yada sonbahara beş kalaydı
Siren seslerine
Yağmur yağıyordu
Bir sey düştü cümleden
Ve bütün
tümceler anlamını yitirdi aniden