Bilmem ki sana söylesem can-ı cananda.
Öleyim desem: Yalan olur boş lakırdılarda.
Sana aşk-ı nameler sunsam: Cellâdım olur her şey uğrunda.
Vasıl olursa hallerim sana; Gülüp geçme ne olur bana.

Seyyah olup aradım: Acep vefalı yar nerde?
Baktım da, sevdalar virandır gönüllerde.
İnsanlık kalmış birsam içinde.
Hakikati gören yar var mı acep? Halimi bilecek, hal içinde.

Hicrana gark oldu, gönlüm sevdalarda.
Yarınlar maziyi aratmaz, eyvahlarımda.
Bir yar sevsem, oda çıkar namert pazarına.
Satmayan güzeli nerde bulurum acep? Ona köle olayım söz içinde.

Bilirim ıraktır senli saadet, bulmasam da mutluyum.
Arzuhalim sevmektir. Nasıl tâcir oluyum?
İnsana insan gerek, bana sen: Daha ne yazıp okuyum.
Sevgimi söyledim namelerin özüne: Yetmez mi bir tanem?

Bu yollar beni meçhul eder. Gün olur yalana döndürür.
Namertliğin çehresinde, mertliğim pörsür.
Mahmut Enes’im aşk güzelde, insanlık ölüdür.
Yinede seveceğim ben seni, bir ömür boyu salisenin içinde.

Sayfalarca yazıp çizsem, şair dilinde ubudiyetimsin.
Haykırışlarımın adı değişmez, hep sensin.
Var mı ötesi? Seviyorum seni, sevdiğimsin.
Dilenciyim yolunda, seni dileniyorum senden


25/05/2007

Mahmut Enes YÜCEL