1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1243
Okunma
İntizarım var babama, gardaşıma ve şu insanlara.
Gençliğimi çarparlar taştan taşa.
Üç kuruşluk malı mülkü kakarlar başıma.
Halim böyleyken, neyleyim yaşamayı.
Dostluğumu hakir görürler paraya.
İnanın dünya servetini veririm bedavaya.
Elbette ki: Allah verecektir karşılığını mahkeme- ül kübrada.
Halim böyleyken neyleyim serveti.
Gün gelirde ateşe atar o mal hepimizi.
İnanın hepimize yeter iki metre mezar yeri.
Ne yapacaksın o dağı söküp de? Ey para kölesi.
Halimiz böyleyken gülüp de neyleyim.
Düşünmezmisin bu perişanlık neden diye.
Tamah ettiklerimiz atar bizi cehenneme.
Siz Mahmut’a sahtekâr hoca deyinde;
Yinede bir kez düşünün gardaşım, pişmanlık sineye çökmeden.
12.08.2006
Mahmut Enes YÜCEL
Şiirin sahibi
Cevap Yaz