Sevende sevilende bu dünyadan gider.
Acılar döne döne sillesini vurup geçer.
Yinede üzülme: Acı tatlı geçen günler.
Gene gelir gene geçer.

Ömür gider dilme dilme,
İstersen bil ister bilme,
Geçen günlere de gel üzülme.
Gene gelir gene geçer.

Geçip giden aylar yıllar.
Yatan deniz akan çaylar.
Gün olur koskoca saraylar.
Meçhul olur, yerin dibine geçer.

Seveni öldürmez bir yaradan.
Kaldır gümanı aradan.
Sevgi denen sadakadan.
Bir verirsen bine geçer.

Der Mahmut: Gardaş her şey yalan.
Hakk- ı unutup mal’a tapan.
Dünyada mülk kurup, zevk- i sefa yapan.
Gün gelir: Yaptıkların ahret de içine geçer.

Korkulacak şey yok bundan.
Kayalar kaçmaz yosundan.
İsm- i name yazılı mezar taşım başucundan.
Nice yüz bin seneler gelir geçer.

Gün olur: Çiçekler sararıp solar bahar önü.
Bağlar kuruyup viran olur hasat önü.
Emekler boşa çıkar düşünürsün diri ve ölü.
Boş ver ağlama; Mutlu günler gene gelir gene geçer.

Mahmut Enes Yücelim budur ahvalim.
Zamane bozulmuş insanlar zalim.
Kıyamete kadar gider vebalim.
Üzdüler beni: Nasıl sitem etmeyim.


09/12/2008

Mahmut Enes YÜCEL