Sen ki zemheri kışımda açan gül- ü canımsın
Efkâr- ı figanımda bile huzur düsturumsun.
Var mı ötesi? Sen benim her şeyim, özümsün.
İçimdeki ab- ı hayat, bugünden yarına yaşam kaynağımsın,
Yaşadığım dünyada ümitlerim, yaşama sevincimsin.
Ozan dilinde haykırdığım ubudiyetimsin.
Renk renk olmuş ahvalim, sanki ben senle cenneti yaşar gibiyim.
Ulu sözüm değil, lakin seni taparcasına seviyorum sevdiğim.
Merhametin rızaya vesile olsun, gel bir ömür benimle ol nazlı yârim.

Seni öyle bir halde gördüm ki, gazele dönmüş güller gibiydin.
Elinde bir avuç hayalinle dünyayı cennet yapar gibiydin.
Nihayetsiz kalmış sözlerin, ahvalinle haykırır gibiydin.
İnan sendeki bu hal beni kocatır sevdiceğim.

Sermayem dünyalık değil bir manevi sevgidir.
Ezikliğim garip halim değil, sana olan aşk- ı muhabbettir.
Naçar kalmış sözlerim, duygularım kifayetsizdir.
Derdimde sensin dermanımda; Sevgin yarama merhemdir.
Ezelden ebede, yaşamadım böyle bir aşk, sevgi: Acep! Bendeki bu hal nedir?

Bilirim sevmek güzel şeyde, sevilmeyince hezeyana uğrar insan.
Eyvahlar ah- u figan olur yürekleri yakan.
Ne gülerim nede ağlarım: Yaşamaktan gayem, mecburiyet namedir gerisi yalan.
İnan! Hallerim biçare olur isyana koşar bendeki şu hal- i erkân.

Seviyorum ben seni, düşüncelerime başkaldırıp, yüreğime kor atar gibi,
Elimde değil, olmazlara meydan okuyup, seni ALLAH’ tan istedim sevgili.
Vakar olur bende, senin aşk- ı sevdan; Gönlümün güzelliği.
Ey koca Mahmut! Sen sevdin, o kıymet bilir mi?
Rezil- i rüsva olursun, duymasın bu aşk’ ı kötüler şimdi.
Miskinliğim dünyalık değil, amma velâkin sevgilide sürur etti.
İçimdeki duygular ebedi mutluluğa erdi, ömrüm yanıp kül olsa ne ki;
Serseri değilim ben, böyle yazıp çizdiğime bakma gönlümün güzeli.
İnşallah! Bilinecek kıymetim hakk- ı cananda, zaten boş ötesi.
Ne diyeyim; Sevsen de, sevmesen de canın sağ olsun! Sen hakkını helal et ey sevgili.

19/07/2010

Mahmut Enes YÜCEL