Dermanı dert olan bir yaraya duçar oldum.
Tabip neylesin? Hakk- ın huzurunda şifasını buldum.
Sevmekmiş her şeyin ilacı, bunu görüp okudum.
Bu sırra ermek kolay mı? Âlem- i ervah’ da sevdiğime kavuştum.

Nice asırları yakıp yıktım: Lakin o günü, özümden atamadım.
Ateş- i aşk’ a düştüm, gece gündüz küllerde kendimi aradım.
Ölmeye ne hacet, her şeyi dârıdünyada bırakıp: Hakk- a vardım.
Bu sırra ermek kolay mı? Âlem- i ervah’ da muradıma erdim.

Gözlerin kan akıtsa ne! Gönlün ağlamayınca,
Dilin söylese ne! Özün, aşk ile yalvarmayınca,
Böyle sevgili aranır mı? Aklın düşmeyince yollara.
Bu sırra ermek kolay mı? Âlem- i ervah’ da sabredenler erer muradına.

Elbette ki, gönüller arzu edip arar! Bende, yıllardır sevgiliyi arıyorum.
Bendeki bu aşk maddeyi eritir. Beni bende bırakmaz, kapısına ruhumla varıyorum.
Şu kötü halime bakmayın, ben toprağın bağrında gülüp coşuyorum.
Bu sırra ermek kolay mı? Âlem- i ervah’ da daim mutluluğu yaşıyorum.

Gün gelir ne Ana ne Baba, kalmaz eş dost yanımızda.
Sanmayın ki, dünya güzellikleri kalır elimizde: Bir bir gider yarınlarımızda.
Ne gariptir: Her şeyim varda, hiçbir şeyim yok şu dünyada.
Bu sırra ermek kolay mı? Âlem- i ervah’ da ulaşırım hal- i ihsanıma.

Öyle boş boş konuşup günah deryasına dalma; Gel ALLAH’ ı övelim.
Dünyaya meyil edipte ilahi rızaya yüz çevirme; Gel ALLAH için sevelim.
Şeytan diyarında, böyle yalnız yaşama; Gel bir mürşit- i kâmil’ e arzuhal edelim.
Bu sırra ulaşmak kolaya mı? Âlem- i ervah’ da Rahmani güzelliğe böyle ulaşılır.

Gördüm ki beşer- i mahlûkat’ ın; En şereflisi rezil rüsva olmuş, karalar bağlamakta!
Var git, gerçeği maddede arama. Hilâfi diyarında mutluyum diye kendini avutma.
Be hey gafil, her şeyi olan insanların kabristandaki hallerine bakıp düşün kara kara.
Bu sırra ulaşmak kolay mı? Âlem- i ervah’ da gülenler bu dünyada daim ağlar.

Mahmut bunca yıl Hakk- ı arayıp, gönüllere erdi. Bu güzelliği sen niye arzu etmedin?
Nefsanî isteklerine dur deyip de; ALLAH’ ı bir gün olsun niye zikretmedin?
Unutma ki; Var olan her şeyi sevmekle ALLAH rızası kazanılır, bunu böyle bilesin.
Derdine dermanı kendinde aramak senin neyine, bir mürşidi tabip eyle ki kurtuluşa eresin.
Be hey gafil: Sen Muhammet ümmeti değil misin! Peki, efendimizi niye sevmezsin?
Sen insanlar gibi, insanlarda senin gibi kaybetti işte, şimdi düşün kar kara!...


16.12.2010

Mahmut YÜCEL