ılık sarı kanatlı,
rüyalarım gerçek oldu,

rüyalar ki umut,
rüyalar ki korku...

zaman parçalandı, devrildi dizlerim
önce gözlerim yıkandı,
inceldi ellerim sonra,
ılık sarı kanatlı,
uzat sıcaklığını,
umutlarım karardı...

ılık sarı kanatlı,
gerçeklerim bir an oldu,

bir an ki uçsuz,
bir an ki upuzun bir boşluk...

en son uçan bulut sus pus,
felek kızıl bir secdeye mecbur,
kırıldı gökkubenin mina’sı
ışıl ışıl yıldızlar karardı...
ılıık sarı kanatlı,
yıldızlara ses ver,
sessizlik billur gibi,
sessizlik alınyazımda yıkandı...

ve son maverasında kefenim,
bereketli yağmurlar gibi dirildi,
sinsi bir inilti bedende
tabutum toprağına mülteci
ılık sarı kanatlı,
ben şimdi sırılsıklam,
tıpkı bir mahi gibi,
kendi kulaçlarında özgür,
söylenmemiş muştular gibi...

ılk sarı kanatlı,
şiirlerim umman oldu...

umman ki soluksuz,
umman ki en sonu sonsuzluk...