umut muştusu

kalbine vuslat saplanınca âdemin,
devrilir gözlerine umut muştusu,
şu nusnurlu hûnu kurumuş didemin ,
kursağına takıldı ölüm korkusu...

mecruh bir kuş uçtu incili ummanda
adı sen, esen rüzğarlarla kayboluş
ve and içerken evvel serencamında
denizatı sırtında yorgun kayboluş

dağları yüklenmiş bebeğim, ak saçlı
damarlarımda yeşil, kanlı nar suyu
toprak avcum alatav, yarı kıraçlı
sel gözlerim uçsuz bucaksız kör kuyu

derdimi yâr bildim, tükendi dermânım
sonra vasloldum lakin yıkılmadı esrâr
hepten elvedayım, yazıldı fermânım
meskenim evren,sığamadım her yer dar

bundan gayrısı sedef bitmez tenimde
rahmete muhtaç semalar ağlar bana
sırr-ı mahşerim simsiyah defterimde
ölgün ırmaklar sebepsiz çağlar bana

MAHYA