65
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2566
Okunma


Mihrima
Asi rüzgarlar sindi bakışımıza
Ben ki yaktım senden kalanımı
Parçalayıp nöbetleri ve hasretleri
Serptim yetim yanlarıma.
Bil ki bitmedi Mihrima
Azabın işlemeli önlüğü geçmedi kolumuzdan
Olduğum tarafın sancısındayım hala
Bir eylül diktin içime
Yaşlar derdirdin gözbebeğime…
Hiçbir gömlek durduramadı beni
Hiçbir Yusuf gülmedi dipsiz kuyularda
Durup durup ağladım Mihrima
Ondandır ıslaklığım
Ondandır sesime kaçan çığlıklar…
Mihrima…
Bir Züleyha oluyor gitmelerin
Yar seraplarında kanıyorum
Düşüyorum yokluğunun kuyularına.
Mısır’a sultan olmakla iş bitse keşke
Çarmıha geriliyor ruhum…
Bundandır sevinç çığlıklarıyla dolan bakışım…
Kaybettim Mihrima kaybettim
Işıklarında gölgenin
İsimsiz bir yol oluyor adımların bana
Hala çözemiyorum Mihrima
Neden her eylülün sonu bir kışa çıkar
Say ki Mihrima
Yanağına konan adımlarımı
Uykulu bir düşle söktüm ötelerden
Sana adadığım baharlarımı
Sana meftun olarak çaldım eylülden…
Esmize / Perihan TUNÇOK KILIÇ
100.şiirimi; günün şiiri olarak seçen seçici kurul üyelerine, uzun zamandır vakitsizliğimden ötürü zaman ayıramadığım halde sürekli beni yalnız bırakmayan vefalı dostlarıma ve yorum atan tüm şiir dostlarına sonsuz teşekkürler
5.0
100% (33)