Bakma dostum düşen karlara,
Yere serilen beyaz örtüye hiç aldırma
Sen inadına bana bahar gözlü türküler söyle
Söyle ki hüzün esvabını üzerinden sıyırsın âlem
Ummanların rengine bürünsün her yer



Gel Dostum
Gel seninle beraber;
Sevinçler devşirelim ömrümüzün hasadından
Avuç avuç mutluluklar dolduralım koynumuza
Düşlerimizin aynasında
Bağdaş kuralım yokluklara nispet
Varlığımdan ömrümün ahirine kalan Servet
Bölüşelim kalanı
Bütün ıssız kaldığımız zamanlara inat



Dostum
Kulak ver bu bir kasırga değil,
Ne de fırtına
Sanma ki boran
Aldırma sen için için ağlasa da İzmir
Yüreğimin sevda hasadından kopan bir çığsın
Sevinçle yeşeren haykırışlarım sana dair
Sen dostum,
Düşlerimin gerçeğe dönüşen sevinçleriyle
Gözbebeklerimde yıllar var ki ağırlanansın…


Dostum!
Sakla bana ait gülüşlerini
Gül’üm gülüşlerinin kokusu ile yeşersin
Soluksuz sancılar
Kuş gölgesi vakitlerin
Yetim umutları tükensin
Dökülsün
Serçe gözlerinde saklı aşkın sırrı
Bir göçebe çadırı gönlüm
Gelişinle bin bir renge bürünsün
Sevgi çiçek misali takılsın yakamıza
Ardımız sıra sefasını sürsün bir filbahri
Evreni varlığının rayihası bürüsün…


Bir menkıbe söyle sen gönül vuslatına dair
Yeşersin çiçeklensin bahçendeki zerdali
Mehtaba meftun vakitlere dönsün
Tüm gece yarıları



Haydi dostum
Nefesini çıkar,
Çıkar derinlerden
Bir şarkı mırıldan bu sabah hatrına
Uyandır günü fesleğen kokulu yarınlara
Zeytin dalının ucunda
Burnu hızmalı bir güvercin taşısın bizi
Nuh babamızın yanına
Ömre muştu bir zaman
Belki bir göz kırpımı
Gönder âleme doğan bakışlarını
Gönder ki sıvazlasın sırtımı
Aşka güveneyim seninle
Unutayım tüm küskünlüklerimi
Bozayım ezberlerimi ta ezelden….




Perihan TUNÇOK KILIÇ
ESMİZE 16 OCAK 2012