bazen elinde bir demet gülle gelirsin,
bazende mızrağını alır bir fırtına olursun.
çok sert veçarpıcı gerçekler.
duvarın arkasında gölge oyununun aptalları;hayatı boyunca gerçekleri göremeyecekler,
ve gerçeklere düşman olacaklar.
sadece yürek değil eleştirel aklına da hayran olunur DOST

Duvarın ardındakiler
Zaman nasıl geçer
Güneş doğudan mı doğar orda da
Sis çöker mi bazen burnunuzun ucunu göremediğiniz
Siyah-beyazı yaşamak zorunda bırakıldığınız bir anda
Gökkuşağı koşturur mu ardınız sıra





Yolları ıslanır mı sokakların ağlarken siz
Umutlar düşer mi gecenin ortasına apak
İçinizde tek kısırlaştıramadığınız
En cüretkar
En üretken
En tüketilen
Sizin de cevabını bulamadığınız mı yoksa





Duvarın ardındakiler
Bir belgesel kıvamında mı orda yaşamak
Yoksa pembe dizi mi
Size erişemeyince
Hep analar mı döver dizini





Çayın rengi
Simidin kokusu
Top oynarken cam kıran çocuğun korkusu
Sevmek
Odalar
Evler
Kentler dolusu
Zor mu





Duvarın ardındakiler
Susmak zor mudur orada
Yıkanmak kanlı sularda
Akmak ırmak ırmak
Karışmak mavi ordulara
Eliniz ayağınız taş
İçinizde bir telaş bir telaş
Yavaş
Ürkütmeden kurbanları
Kopmalı savaş





Çocuklar üşüyorken
Çocuklar ölüyorken
Ve ölü doğuyorken çocuklar
Siyaha beyaz dediğiniz yerde
Ananın ağıtına
Bayramın halayına
Kınalanmış zılgıta düşüyorken türküler
Sevgiler prematüre





Bakmak görmek midir
Her gördüğünüzü hatırlar mısınız
Unuttuklarınız olmadı mı sizin de
Anladım
Siz hiç sevmemişsiniz
Unutmadan sevemezsiniz





Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz…!

Nasıl bir psikoloji ile yazdın az çok belli İhtiyar dertlimi dertli görünüyorsun sanki boşlukta var gibi, gerçi senin şiirlerinde ne arasan var abi ya, ama konu ve anlatılmak istenilen oldukça güzel bir dil ve uslubunla yazmışsın beğeni ile okudum ablam giremiyorum pek zamanım olmuyor ama girdiğimde ilk göz ağrım gibisin kız abla bilesin, sevgi ve saygılar gönderiyorum ablasına...

Duvarın ardındakiler
Bir belgesel kıvamında mı orda yaşamak
Yoksa pembe dizi mi
Size erişemeyince
Hep analar mı döver dizini





Çayın rengi
Simidin kokusu
Top oynarken cam kıran çocuğun korkusu
Sevmek
Odalar
Evler
Kentler dolusu
Zor mu
******************************
vefa böyle değildi diye düşündüm bir an.
ne zamandır içimde bir sıkıntı bir derin boşluk
bu eksiklik nicedir derken yorum yazmaya şalıştığım listemdeki arkadaşlarımın şiirlerinde
rastlaştık
hah tamam dedim kendime..
boşluğun ve eksikliğin sebebini buldum..dostluğunu özlemişim biraz
hani vefa dedim kendi kendime yine
iş güç,koşuşturma
ve esas sebebi buldum sonunda
lazlığıma denk gelmiş sen ieklemeyi unutmuşum listeme))))
uzunca bir sürede listemdekileri okuyunca böyle bir hal çıkmış ortaya
gülümsedim lazlığıma
ama yinede hüznümü yenemedim

şiire gelice
duvarların ötesindekiler..
orda iç işleri hariciye ekonomi ve siyaseit ile bütün mercicleri işleyen
bir dünya vardır..
gün yine ayni başlar
saat yedide sayarlar
kahvaltı,etüd
uydurma yurttaşlık bilgileri dersleri
psikologların da cinnet geçirdiği anlardır o saatler
derslerini alıp giden hocaların sişze ders vermeye çalışırken dersimi aldım diye duygusal
saplantıları olduğu olur
orda bütün mercileriyle tıkır tıkır işleyen bir düzen var...
kimlikleri şu bu
ama dünyaları özgür ve herkese saygılı....
oralarda epeyce uzun bir süre yaşamış biri olarak
bazen dış dünyanın riyakarlığından
sahtekarlığından bıkıp duvarların ötesindeki hayatı özlediğim oluyor inanki...
özgürlük telörgülerin dışındaki bağımlı hayat değildir
en güzeli düşlerin ve hayallerin özgürlüğüdür..
teşekkürler dostum

sevgilerimle hep...

Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz..!

Şiirin bam teli bu dörtlüktür.Kimi çok şey,kimi hiçbirşey çıkaramaz kelimelrin verdiklerini.yüreğine yüreğine sağlık..Bunca karmaşanın sebebi işte bu kimliksizlik oluşumuz.Nerdeyseniz orda kalın...Benim sevgimdesiniz..Teşekkürler..

Çocuklar üşüyorken
Çocuklar ölüyorken
Ve ölü doğuyorken çocuklar
Siyaha beyaz dediğiniz yerde
Ananın ağıtına
Bayramın halayına
Kınalanmış zılgıta düşüyorken türküler
Sevgiler prematüre





Bakmak görmek midir
Her gördüğünüzü hatırlar mısınız
Unuttuklarınız olmadı mı sizin de
Anladım
Siz hiç sevmemişsiniz
Unutmadan sevemezsiniz





Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz…!

merhaba şiire duran yürek bu ne ya hiç haber de vermiyorsun kutlarım şiirini
tam kapatıyordum dur dedim bir selam vereyim dostuma baktım şiiri benden başka,
herkes okumuş ya canım benim kafa mı kalıyor aşık insanda aşk gözümü kör etmiş
kalmışım ortalıklarda . lütfen affola bilirsin şiirlerin nasıl dört gözle beklediğimi
inan içinden seller geçti böylesi bir şiire sonradan göz sürmenin acısıylayım
duvarın arkasında kalmış hissettim kendimi aşkolsun sana ya aşkolsun
bir sıcak çayını özlemişken burada unutturdun ya kendini bana aşkolsun
sevgiyle kal gönül yoldaşım bir daha ki şiirlerden lütfen haberim olsun
bazen ben bile kaybediyorum kendimi . bağışlarsın beni değil mi
datçadan yürek dolusu selamlar . yüreğindeki aşk ışığı hiç sönmesin kal sağlıcaklaç can dostum..ç

şiir şairin iç sesi söylemek isteyipte içinde bir yerlerde gizemiyle beraber haykırdıkları...bence
onun içindirki hepimiz ayrı ayrı tadlar alırız kendimizce anlarız yada anlamaya çalışırız...
ya şairin anlatmak istediği ?...

bu şiir de benim için özel şiirlerden bir şiir ...üzerinde yorum yazmak yerine kutluyorum bu değerli eseri

sevgilerimi bırakıyorum...tebriklerimle

(geç kalmışım bu güzel sayfaya bir daha takip edeceğim, nice şiirlerde görüşmek üzere ...şiirle ve mutlu kalın)

Duvarın ardındakiler
Zaman nasıl geçer
Güneş doğudan mı doğar orda da
Sis çöker mi bazen burnunuzun ucunu göremediğiniz
Siyah-beyazı yaşamak zorunda bırakıldığınız bir anda
Gökkuşağı koşturur mu ardınız sıra





Yolları ıslanır mı sokakların ağlarken siz
Umutlar düşer mi gecenin ortasına apak
İçinizde tek kısırlaştıramadığınız
En cüretkar
En üretken
En tüketilen
Sizin de cevabını bulamadığınız mı yoksa





Duvarın ardındakiler
Bir belgesel kıvamında mı orda yaşamak
Yoksa pembe dizi mi
Size erişemeyince
Hep analar mı döver dizini





Çayın rengi
Simidin kokusu
Top oynarken cam kıran çocuğun korkusu
Sevmek
Odalar
Evler
Kentler dolusu
Zor mu





Duvarın ardındakiler
Susmak zor mudur orada
Yıkanmak kanlı sularda
Akmak ırmak ırmak
Karışmak mavi ordulara
Eliniz ayağınız taş
İçinizde bir telaş bir telaş
Yavaş
Ürkütmeden kurbanları
Kopmalı savaş





Çocuklar üşüyorken
Çocuklar ölüyorken
Ve ölü doğuyorken çocuklar
Siyaha beyaz dediğiniz yerde
Ananın ağıtına
Bayramın halayına
Kınalanmış zılgıta düşüyorken türküler
Sevgiler prematüre





Bakmak görmek midir
Her gördüğünüzü hatırlar mısınız
Unuttuklarınız olmadı mı sizin de
Anladım
Siz hiç sevmemişsiniz
Unutmadan sevemezsiniz





Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz…!



........................................

sevgi'm

dokunduğun yerler

göz önünden çıkmıyorlar bir türlü.

bir türlü yakamızı bırakmıyorlar kimliksizler
düşüncesizler
isansızlar.

harikaydınız
dostum.

saygım büyük sana
bilesin.

................................................

Sanırım duvarın ardında
gridir yaşam
bazen siyah bazen beyaz bazen gri

ama birileri
keşfetmiştir mutlaka senin bu güzel şiirini
okuyup rengarenk olur
ahenk gelir zindanlara

ne kadar kırmızı
ne kadar güzel renklendiriyorsun
efkarı bile

efkar bile
senin şiirinle çekilir
Sevgi arkadaş

çok sevgimle

oooo şairem
duvarın ardında neler var, neler
kimi hain
kimi lain
kimi bilmem ne belâ
içimizde hele ne duvarlar örmüşüz
düşe kalka gidilen bir yaşamın tam ortasında kırık tekerleğimiz
tıngırdıyor aksayan bir şeyler
takur-tukur
sorgusundasın kimliksizlerin de kimliğini gere gere gösterenlere çarpmalı şu şiirin ayasını....

...............süper bir işleyişti
sayfalar dolusu yazdırabilir cinsten

.......tebrikler-sevgiler.... her bir şey, çok şey bu şiir.... çok.............

Kalimera tarafından 10/25/2009 12:31:13 AM zamanında düzenlenmiştir.

Kimliksiz, kişiliksiz, onursuz ve gurursuz olduktan sonra ne duvarın önü önemlidir ne de arkası. Arkada kalmak yalnızca yüğzlerden birinin gizlenmesidir. Önüne geçtiğinde on yüzü birden görünür.

Arkada kalanlar rol alırken pembe dizilerin, pembe panjurlu iki katlı evlerin çinde, önündekiler de aynı dizide rol almak için başlaryalvarmaya ve el ayak öpenler geçer camın arkasındakilerin yanına.

Hangi çocuğun gözünmden akan yaş cam kırığı olup batmış ki arkada veya önde olanların ayağına ya da yüreğine. Batsa bile acıtmaz bir çimcik gibi gelir çünkü

Ben bıraktım sevgili şairim barışın çığırtkanlığını.

Muhteşem bir şiir ve anlatım. Öylesine güzel ve öykesine sorgulamış ki dizeler söylenecek sözler şiirnizin içinde yok olacak gibi.

Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize

gökkuşağı için dünyaya çevrilmiş göz lazım..ışığamı desek..bizim gözlerimiz içimize dönük..orası siyah beyaz..şiirin kırmızı lekeleri dışında belki..

Çayın rengi
Simidin kokusu
Top oynarken cam kıran çocuğun korkusu
Sevmek
Odalar
Evler
Kentler dolusu
Zor mu

duvarı hangi anlamda alayım..mapuslukmu..geçer şair sayılı yıl biter belki..ya kendi duvarın..hiç yıkılmayacak olan boyut..belki kendi tuğlamızı duvardan sökme telaşımız olabilir..sürüden ve sıradan ayrılacak kadar şairiz zaten..ama kendi duvarımız deyince susup düşünmek lazım..duvarın arkasındakiler senin sorunda karşılığını buluyor biraz

Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz…!

duvarın iki yüzü var şair biri bizim bulunduğumuz taraf diğeri bulunmadığımız taraf..buradan felsefesine dalarsak onlara göre duvarın ardındakiler biziz,bize göre onlar..

özgürlüğün sınırları bizim sınırladığımız kadardır bizim algımız kadar..bir odada hapis ederseniz içimizdeki çocuğu özgürlük evde dolaşabilmektir..evde hapsederseniz sokaklarda gezebilmektir,şehirde hapsederseniz bütün ülkedir,bir ülkeyle sınırlarsanız bütün dünyadır..dünyayala sınırlarsanız başka dünyalardır..tek engel duvar..pink floyd'un o animasyon filmine kaç kere gittim bende sayısını bilmiyorum..ama en büyük duvar kendi duvarımız..ve ya biz ya da öbürleri duvarın arkasında..mapusluksa anlatılan insan için her şey sanal..

şiirin nede çok şey düşündürdü bana..iyiki yazıyorsunuz..ve iyiki okuyoruz hayatın genel geçerine inat

selam sevgi saygı muhabbetlerimle

Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz…!
..........
orada duvarın o yanında, yaşanıyorken kimsesiz kimliksizlik..ve yapacak bir şey de yoksa bizden yana, umutsuzlukla kaleme sarılmışsa şair, bir şey yapmış demektir..
teşekkürler..

Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz…!

Duvarın arkasıda önüde aynı gibi bu günlerde.
Kimliksizliklerin talan ettiği ortalıktayız madem.Ne farkeder duarın ha önü ha arkası.
Siz nesiniz/kimsiniz? Onlar zaten kimliksizler değilmi üstadem?Duvarın arkasında olanlar.Ki önüne de geçmişler aslında ve her iki yandalar.
Bırakmıyorlar yakamızı şöyle kendi halimizde olabilsek belki bir şeyler faredecek ama nafile.Nedir bu çektiğimiz kimliksizlerden.
Ki bana göre sevmekten ölesiye korkandır onlar.
Ve emin ol tüm sorduklarının cevabında anneler ağlar hep duvarın bu yanında da diğer yanında da.
Çok güzel şiir.

Sevgi ve saygılarımla.

duvarın arkasındakiler ya önündekiler farklımı içimizdeki duvarlarda yok etmeliyiz cehaleti sevgi ekmeli kültür ekmeli geleceğe azimle yürümeliyiz...............içimizdeki kini sevgiye dönüştürmeli insanlığı sevmelihataların farkına varmalı kısacası adam olmalı insan gibi insan olmalı hak huhkuk sevgi şefkat bilinmeli....................................saygımla
tebrikler

o güzelim duyguları karartan,tüm olumsuzlukları sırtımıza yükleyen o kimliksizler.
koalycılık işlerine geliyor demek.sevmenin özveri işi olduğunu bir anlayabilseler...
kutlarım,harika dizelerini.
sağlıcakla kal.

Asıl hahikat, duvarın ardında saklıdır şairem, yalan, riya, kin, sevgisizlik yanıbaşımızda. Bir geçebilsek duvarın ardına, ama geçmesek daha mı iyi nedir??? Bırakalım orası temiz kalsın, çok güzel bir paylaşım, harika ötesi bir eser, kutlarım engin yüreğinizi...

ve siz
dokunamazsınız çıplak elinizle hayata,
ölemezsiniz başka bedenler dururken
kendi bedeninizle…...İÇimden geldi ve yazıverdim................

Tek kelime ile muhteşem bir içerik, muhteşem bir şiir akıp gelmiş yüreğinizden.
Kaleminiz susmasın.
Saygılarımla....l.

Bakmak görmek midir
Her gördüğünüzü hatırlar mısınız
Unuttuklarınız olmadı mı sizin de
Anladım
Siz hiç sevmemişsiniz
Unutmadan sevemezsiniz

Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz…!

İnan ki nedense duvarların arasında şartlanmışcasına yaşamak.
Bazende isyanları oynamak doğal bir serzeniş....
Selam Sevgi Hanım....

Ne güzel olmuş kutlarım yüreğine sağlık saygı ve selamlar..

bir ben var ben de
benden içeri...

duvarları/mızı/n ardında...kiler
bazen coşkun bir ırmak
bazen pıranga...

Sevgisiz dünya huzursuz..sevgi adil olmaktır sevgi paylaşmaktır...Tebrikler...

duvarlarını yıkıp onları da biz yapmak için ne yapmalı..?
duvarları yıkılmadığı sürece, ne güneşi, ne sevgiyi ne de çocuğun saflığını öğrenebilecekler...
gibi gibi...
açılımı daha çok uzun sürecek sorular ve cevaplara saldın düşüncelerimi Sevgi...

sevgim ve dostluğuma hep...

Duvarın ardındakiler
Bir bilmecedir nedeniniz
Labirent
Belki de bir havuz problemi
Düştüğünüz bu kör kuyu
İstemediğiniz
Bilmediğiniz
Görmediğiniz
Öteki kapınızı mı zorlar sevginin eli



Sevgiye aç mıdır mideleriniz
Yoksa
açlık nedir bilmez misiniz?
Tutmadınız mı bir yetimin elini
Toplamadınız mı yerden
Kanadı kırık bir serçeyi
Sürüklemedi mi sizi hiç sevginin seli

Duvarın ardındakiler
Siz birer ölüsünüz
Aslında hiç doğmadınız
Hiç aşık olmadınız hiç gülmediniz
Geldiğiniz yoktu
Gittiğinizden de olmayacak
hiç kimsenin haberi
hiç doğmamışsınız gibi


Şiirle geldik biz de
İstersen nazire de


Kendi sevgisizliğimize mahkûmuz ve ördüğümüz duvarların ardında yankılanır; bazen nefret, bazen de çaresiz bir kabulleniş haykırısı
Silik birer gölge gibi dolanır;
Kimliksiz ruhlar……….
Ve açtır sevgiye, doymayı da bilmemiştir, acıkmayı da
Nefret kültürünü sevgi kültürüne değişen anaların, babaların ve yozlaşmış zamanların birer kayıp neslidir bu kimliksiz ruhlar

Güzeldi yine
şiirdi en alasından..

sevgimle…..

Bütün duvarlara yitikliğin sureti asıldı...

Soğuk gözlerin dibinde üşüyor yalnızlıklar...

Duymayanlar duvar ördüler yüreklere...


Yüreğine sağlık Sevgi...Saygılar...

ELLERİNE SAĞLIK
ŞİİRLERİN DAİM OLSUN

Duvarın ardındakiler
Her yerdesiniz hiçbir şeysiniz
Siz nesiniz / kimsiniz
Talan etti ortalığı kimliksizliğiniz…!



harikasın arkadaşım..........
çok çok güzeldi okuduğum şiirdi..............
duvarın ardında zor yaşam,en gerçek görünmeyen sanırım..............
tebrikler,sevgiler çokca..................

...






Bu sayfada olmanın verdiği ayrı bir huzur var gözlerimde belki de çocukluğumdan kalmış muzur dokunuşları var yüreğimin her ne ise artık uzun lafın kısası diyelim,

Ki,

Mutluyum sevgi’nin ocağında.



Şiiri okurken kendime mi anlam veremedim şiiri mi anlamadım bir türlü ayırt edemedim nedir hissettiğimin adı. Şiir elbette ki her zamanki gibi kalemin büyüsünü kuşanmış ama bilirsin ben çok ararım iğneden inceye . Temayı da konuyu da idrak ettiğimi biliyorum ama adres konusunda tutuldum aklıma.. İşlerken okuduğumun çok ötesine geçtiğim için anlamayı umud ederek başlıyorum…


Ve defalarca okudum.


Her okuduğumda kanım çekildi. Üşüdüm. Gözlerimi tutma gibi bir özelliğim olmasa felaket baş ucumda..

Mesela,


“Hep analar mı döver dizini “

burada tutuldum ve sonrasına geçemedim bir türlü bin defa döküldü zihnimden , dilimden, yüreğimden..

Kor alev denir hani bir de köz vardır lav misali. Evet akmaz ama beter şeytan sancısı izlenir …

Sonra kazara düştüğünü gör oralara..

“ bu dize işte oraya götürdü…”


Şiir’i böylesine özel kılan sanırım benim için yan sebeplerin dışında en önemli sebep ;

“ ana - çocuk”..

Sözcükleri. Bunlar bakıldığında dünyanın bin türlüsüne değer verilemeyen haller, fiyat biçilemeyen cümlelere sebep yürekte..

Peki bu şiirde neden sarsıyor,

“ küfrün zahir ömrünün tecellisi “

ne denilir ki düşünmek , burada okumak bu kadar zor iken yürek şiire nasıl döker ayrı bir mesele..


Ve öyle de güzel bir bağlama var ki,



“Siz hiç sevmemişsiniz
Unutmadan sevemezsiniz “

Soru ve yanıt gibi baktım buraya ..

“ neden sevmediniz ?

- savaş zihni savaşı unutmayacak kadar kuvvetlidir ama sevmeyi hatırlayacak kadar yüce değildir…”



Hani insanın doğasında vardır sevgi , doğar doğmaz bıraksak bir başına zararsızdır ve öyle de büyür ama …işte bu ama’ lar yüzünden hala kopuyor fırtına…



Şiir tamamıyla duygunun şaha kalktığı bir tablo görünümü. Sonra öyle duran değil yaşayan , kendini yürekte yaşattıran bir şiir bu…


Kelime seçimleri ve birbirleriyle salındıkları muhabbet düzeni kalemin ayrı güzelliği. Konu da tema da ve işlenme de mükemmelin ötesi çok beğendim belki üzüldüm ama susarak gerçeğin üstü örtülmüyor ki ne edelim …

Susmayacak kadar cesur olmak gerekir..


Yine tadına doyulamayacak bir eser . Ve gelmekten asla yorulmayacağım bir sayfa…


(anladığımı da söyleyeyim ilk söylediklerimden olan kargaşa yok şimdi)


Kalemin her daim yüreğinin engin sevgisinden alsın ilham denileni.

En sert söz bile ılık rüzgarla gelsin bize….


Sevgiyle , adınla her daim kalman dileğiyle…







**Havin_** tarafından 10/16/2009 12:01:32 PM zamanında düzenlenmiştir.

Çayın rengi
Simidin kokusu
Top oynarken cam kıran çocuğun korkusu
Sevmek
Odalar
Evler
Kentler dolusu
Zor mu

Sevgi sanırım sevmek en zor olan bilemediğimiz farkına varamadığım

tebrik ederim

sevgi saygı ve selam ile

sevgi kaya şiiri okumayalı epey oldu
emeğine sağlık kardeşim
duvarın ardında neler olmuyor ki
saağlıcakla kalın

Çayın rengi
Simidin kokusu
Top oynarken cam kıran çocuğun korkusu
Sevmek
Odalar
Evler
Kentler dolusu
Zor mu------------------------------------------Zor tabii... Eğer sevgiden nasiplenmemişse yürekler zor iştir bu...

Hani hep" sevmekzor iş" denir ya hani hiç bilinmez asıl zorluğun sevememek olduğu, hani sevdiği için kendini özel sayar ya iinsan hani bilinmez aslında insani bir ölçüdür, gerektir, elzemdir...

Ve bizler artık karşımzda merhametli ve seven yürekler gördüğümüzde onları öpüyoruz tıpkı yere çöp atmadığı için takdir ettiğimiz insanlar gibi.
Karıştı kavramlarımız, artık zor düzeltiriz.
Belki diyorum bir aşısı çıkar gelecekte o vakit nefeslenir yüreklerimiz...

Çok güzeldi şiir.
Sevgimle.

Çayın rengi
Simidin kokusu
Top oynarken cam kıran çocuğun korkusu
Sevmek
Odalar
Evler
Kentler dolusu
Zor mu

çocuklarımız meyvelerimiz koparıldıkça dalından zor giderek daha zor