ey güzel, nedir? bu çektirdiǧin cefa bana
sular duruldu, gönlüm kalktı kükreyerek şaha
mecalim kalmadı artık sensiz yaşamaǧa
ya terk et, ya da sev doya doya…
yol uzun, firen tutmaz, gerek kalmadı takoza
gönlüm hasret kaldı sevgi denen armaǧana

ey güzel, burada biri var seni bekler
gecesini gündüz, gündüzünü gece eder
her gün bir deǧil, bin gram keder
oysa yaşamak ne güzeldir, paylaşılırsa eǧer,
ben buradayım, sabrımsa en büyük delil
kalbimde ki, sevgimdir, alacaksan eǧer

ölmek bir andır, beklemek ise kan revan
aşındırmıyor sevgimi geçen zaman
bekliyorum seni asla usanmadan
merhamette istemiyorum yüreǧinden
gözlemliyorum sevgimi ilik aralarından
bakacaksın diye belki bir gün buradan

ey güzel, nerdesin? ne eylersin şimdi
bitirdin mi? acaba günlük işlerini
söylermisin bana bir gün sevgi türkülerini,
en güzel bestelerle…
dokunurmusun saçlarıma bir sevgili gibi
verirmisin bana o narin ellerini


hasan hüseyin arslan, 24.07.2009 günü uçakta (yerden 3.852 metre yükseklikte) Adana – Frankfurt uçaǧında.